Het is ‘m gelukt. MotorNieuws hoofdredacteur Thierry Sarasyn heeft het wereldrecord ‘aantal landen op één dag’ gebroken. Vorige zaterdag reed hij van het Tsjechië naar België en hij deed onderweg nog 11 andere landen aan. 13 landen op één dag: dit is zijn verhaal:

Minder dan 20 uur

Sarasyn reed door Tsjechië, Slovakije, Hongarije, Kroatië, Slovenië, Italië, Oostenrijk, Liechtenstein, Zwitserland, Frankrijk, Duitsland, Luxemburg en België. Om die dertien landen aan te doen had hij minder dan 20 uur nodig.

MotorNieuws: Je had nog tijd over. Waarom reed je niet door tot in Nederland?

Thierry Sarasyn: Ik had inderdaad nog vier uur en een kwartier over om naar Nederland te rijden en er 14 van te maken. Maar het ging mij om het breken van het record, niet om een record neer te zetten dat niet meer kan gebroken worden. Daarvoor moet je naar mijn mening 15 landen aandoen. Dat was hoe dan ook niet meer haalbaar. Met de lessen die ik onderweg leerde, ben ik wel zeker dat het mogelijk is. Maar dat is voor een andere keer of voor een andere rijder. Ik was gewoon moe, het was donker en ik vond het niet veilig om het risico nog te nemen.

Volgens de regels

MotorNieuws: Verrassend dat je de kaart van de veiligheid trekt, als je zo snel mogelijk door dertien landen gereden hebt…

Sarasyn: Toch niet, ik reed niet zo snel mogelijk. Ik heb me overal aan de verkeersregels gehouden en ook minstens om de twee uur gerust. Dat was niet eens altijd om te tanken. Naarmate de tocht vorderde, ben ik zelfs vaker gaan rusten. Precies om het veilig te houden. Ik heb maar een gemiddelde van dik 87 km per uur. Als je overal als een gek rijdt en minder vaak rust, ligt dat een stuk hoger. 1750 km in net geen 20 uur, dat is eerder een prestatie in het volharden dan op het vlak van snelheid.

MotorNieuws: Was dàt de sleutel tot succes? Volharden?

Sarasyn: Ik vind dat één van de essentiële zaken om dit tot een goed einde te brengen. Anderzijds heb je niet veel keuze, hé. Wat is het alternatief? Stoppen op een Zwitserse Alp?  Maar ja, het is best wel zwaar. Eerst voelde ik wat pijn in de nek, maar halfweg voelde ik overal wel iets en de laatste paar uren waren echt zwaar. Ook mentaal, want je bent helemaal alleen. Ik heb wel een keer of honderd ‘Turn the page’ van Metallica gezongen in mijn helm en toen ook dat begon tegen te steken ben ik naar ‘Another 45 miles’ van Golden Earring overgeschakeld. Maar daar kende ik de tekst niet zo goed van en als je maar twee zinnetjes kunt herhalen, wordt het ook maar saai.

MotorNieuws: Was het een dure onderneming? Hoeveel ben je kwijt aan boetes?

Sarasyn: Ik heb één keer een flits gezien. Maar ik ben zeker dat ik niet te hard reed. Misschien was het een tegenligger die geflitst werd, wie zal het zeggen. Ik heb me overal zo goed mogelijk aan de regels gehouden. Omdat tegengehouden wordt nog veel meer tijd kost. Voor het overige reken ik op een 120 liter benzine voor de tocht en ongeveer evenveel om in drie dagen tijd naar Tsjechië te rijden. Voeg daar nog overnachtingen bij, tol voor de snelwegen, eten, drinken, een gel-zadel dat niet al te veel geholpen heeft, wat accessoires om de MV reisvaardiger te maken… goedkoop was het niet.

MotorNieuws: Waarom is dit niet gewoon een straffe prestatie maar ook een wereldrecord?

Sarasyn: Vorig jaar reed een Italiaan 11 landen en dat werd algemeen als record aanvaard. Maar je vindt met enig zoekwerk op het internet wel getuigenissen terug van 12,13, 14 of zelfs 15 landen. Soms in iets meer dan 24 uur, … het is moeilijk om er een lijn in te trekken. En het is allemaal niet verifieerbaar. Daar hebben we nu het wél voor gezorgd. Met een erkend en officieel tracking systeem van Legendstracking is de ganse route én de tijd die er in gekropen gedetailleerd opgeslagen. Alles wordt nagegaan door een gerechtsdeurwaarder en op basis daarvan zal ook de federatie het record erkennen. Guinness doet dat niet omdat die geen gemotoriseerde recordpogingen met chrono en op de openbare weg erkennen om veiligheidsreden. Maar goed ook.

MotorNieuws: Wat waren de grootste obstakels?

Sarasyn: Ik heb véél te lang in Oostenrijk gereden. Ik denk dat ik een uur of acht nodig heb gehad om er door te geraken. Secundaire wegen, druk verkeer, files zelfs en gewoon ook een heel eind om te rijden. De navigatie liet het ook een paar keer afweten en ik heb ook een keer een afslag gemist. En één keer was er een wachtrij van 20 minuten eer ik kon tanken. Dat lijkt een eeuwigheid als je aan een dergelijke onderneming bezig bent… Al die dingen samen kostten me een uur of twee. Maar het maakt deel uit van een dergelijk avontuur. Opmerkelijk ook dat we zowel de verkenning, de tocht zélf als het rijden van de Ruta De La Plata in Spanje (als voorbereiding) met dezelfde set Bridgestone T32 banden deden. En ze zien er nu, na ruim 6000 km nog opvallend goed uit.

MotorNieuws: Overweeg je het record scherper te stellen?

Sarasyn: Dat aantal landen op een dag was nooit een ding. Tot die Italiaan er een officieel record van maakte. Wat mij betreft: die dertien landen volstaan. Maar ik vermoed dat de aandacht die vorig jaar kwam en die nu opnieuw gegenereerd werd, er wel zal voor zorgen dat er spoedig andere pogingen volgen. En ja, het is mogelijk om 15 landen op één dag te rijden. Meer lijkt me onmogelijk, tenzij Disneyland officieel als land erkend wordt…

MotorNieuws: What’s next?

Sarasyn: Hetzelfde van de voorbije twee dagen: rusten. Dit kruipt niet in je kouwe kleren. En vanaf morgen weer aan’t werk. Ik zag dat er een 300 tal mails op me staan te wachten. Dat kunnen onmogelijk allemaal felicitaties zijn (lacht).

Foto’s: Willy Van Thilo e.a.

_{Een aantal beelden werd in de voorbereiding genomen om tijd te besparen tijdens de recordpoging.}