Eerste test 2025 Yamaha Tracer 9 GT+: Hoogbegaafde alleskunner

Het is een frisse, maar droge ochtend wanneer ik de startknop van de vernieuwde Yamaha Tracer 9 GT+ indruk. Voor ons ligt een 320 km lange route die ons via een oneindig aantal bochten en bergpassen door liefst drie verschillende landen zal voeren. Plaats van vertrek: Bled, op zo’n 35 km van de Sloveense hoofdstad Ljubljana.

Romantische nevel

In de week voorafgaand aan deze test kregen we van Yamaha tot tweemaal toe een mail met de boodschap rekening te houden met winterse toestanden. Het weer in de uitlopers van de Alpen is al een tijdje wisselvallig en in de bergen valt regen en zelfs sneeuw. De weersverwachtingen zijn allesbehalve wat je wil voor een test als deze. Maar de weergoden zijn ons gunstig gezind. Boven het pittoreske meer van Bled hangt een romantische nevel en de zon doet een schuchtere poging om door het wolkendek te branden. Een beter begin van de dag hadden we ons niet kunnen wensen.

Onbekend terrein

Onze uitvalsbasis in Slovenië is best bijzonder. De meeste introductietesten vinden plaats in Italië, Spanje of Portugal. Slovenië is dus onbekend terrein. En dat wekt een gezonde dosis nieuwsgierigheid. Het stadje Bled ligt aan de voet van de Sloveense uitloper van de Alpen, relatief dicht bij zowel de Italiaanse als de Oostenrijkse grens. De standaard Garmin gps (via je telefoon en de Motorize-app) aan boord van onze testmachine toont op het haarscherpe TFT-dashboard de te rijden route. De koffiestop en de lunch liggen in respectievelijk Oostenrijk en Italië. We doen vandaag dus drie landen aan en dat is geen toeval. Yamaha wil meer dan bij andere introducties een reisgevoel creëren om zo de toerkwaliteiten van haar kroonjuweel binnen het sportieve touringsegment extra in de verf te zetten. De vraag van vandaag: is dit dé ultieme machine voor de kilometervreter die sportiviteit wil combineren met comfort en gebruiksgemak?

Eerste ter wereld met Matrix LED

Voor we echt van start kunnen gaan, moeten we ons nog een weg banen door de berg elektronica aan boord van de 9 GT+. Het uitgaande model was al rijkelijk voorzien van alle mogelijke rijhulpmiddelen, en daar heeft Yamaha nu nog een schepje bovenop gedaan. De nieuwe cameragestuurde Matrix LED-koplamp is daarbij zeker het vermelden waard. Via die boven de koplamp ingebouwde camera en de gegevens van de 6-assige IMU vormt de elektronica zich een beeld van de (verkeers)situatie en optimaliseert de helderheid en lichtverdeling, zodat er een veel efficiëntere verlichting van de weg en omgeving ontstaat. De Tracer 9 GT+ is de eerste motorfiets ter wereld die met deze technologie wordt uitgerust.

High-end speeltjes

Eveneens nieuw en exclusief voor de 9 GT+ is een extra millimetergolfradar aan de achterzijde van de machine. Deze radar zorgt voor dodehoekdetectie (met een symbooltje dat oplicht in de spiegels) en werkt samen met de adaptieve cruisecontrol, het Unified Braking System en de waarschuwing voor frontale botsing. Naast deze high-end speeltjes is de Yamaha voorzien van zowat alles wat je je op het vlak van rijhulpmiddelen kunt wensen. En daar hoort ook de standaard automatische versnellingsbak bij. De 9 GT+ is enkel leverbaar met de Y-AMT automaat. Wil je toch liever een gewone versnellingsbak, dan kan dat enkel op de standaard Tracer 9 of de Tracer 9 GT. Meer daarover later.

Elektronische vering

Verder is er de KYB elektronisch gestuurde semiactieve vering. Zowel vooraan als achteraan wordt de demping van de vering gestuurd in functie van onder meer de gekozen rijmodus. De instelling van de veervoorspanning (wanneer je bijvoorbeeld op pad gaat met een duo en bagage) moet je nog zelf doen middels een flinke draaiknop achteraan en stelschroeven bovenop de vork. Maar het mooiste is natuurlijk dat al deze systemen met elkaar gekoppeld zijn. Zo zal de vering worden aangepast in functie van de gekozen rijmodus, maar zal ze ook worden bijgestuurd wanneer er een (automatische) noodstop wordt gemaakt. Hetzelfde geldt voor de automatische versnellingsbak.

De perfecte setting creëer je zelf

De bediening van al die elektronica is door Yamaha goed uitgewerkt. De verlichte vijfwegs joystick op het stuur en de heel heldere menustructuur zorgen voor een probleemloze en ergernisvrije bediening, wat tegenwoordig al een hele verdienste is. Toch gaan de instelmogelijkheden nog een stapje verder. Een klein voorbeeld: de vering kent twee vooraf bepaalde instellingen. Een sportievere setting (A-1) of een meer op comfort gerichte instelling (A-2). Wil je nu die sportievere A-1 setting nog verder personaliseren, dan kan dat met je telefoon en de Yamaha MyRide-app. Via de app kan je nog veel dieper graven in de onderliggende menu’s en creëer je een voor jezelf perfecte setting die netjes wordt bewaard en dus beschikbaar blijft voor volgende ritten.

Route tracken

Via diezelfde app kan je tevens een route tracken, je onderhoudsschema raadplegen of de rijmodi verder verfijnen. De verbinding met je telefoon verloopt overigens ook heel vlot via de USB-aansluiting of via bluetooth. Voor je telefoon zelf werd er een keurig afsluitbaar opbergvak voorzien in de rechterkuiphelft, met ook daar een handige USB-aansluiting. Omdat de 9 GT+ uitgerust is met het Yamaha Smart Key systeem, dus zonder echt contactslot, kunnen alle functies gelijktijdig vergrendeld worden; stuurslot, koffers, benzinedop,…

Automatisch begin

We verlaten Bled langs de oevers van het meer en de zon is ondertussen overvloedig aanwezig. De standaard handvatverwarming met drie voorgeprogrammeerde, maar ook individueel aanpasbare, standen hebben we niet nodig. Om optimaal van de prachtige omgeving te kunnen genieten, zet ik de versnellingsbak in de volledig automatische modus (AT). De bak neemt dan alles van je over, maar je kan desgewenst wel bijsturen met de ‘flippers’ op de linkerstuurhelft. Gekoppeld aan de 119 pk en 93 Nm sterke driecilinder werkt het systeem voorbeeldig. De schakelreacties gaan razendsnel (0,1 s) en gecombineerd met de Street-modus rijdt de Tracer erg vertrouwd en comfortabel. Hij voelt ook heel lichtvoetig aan, ondanks zijn rijke uitrusting en volgetankt gewicht van 232 kg. De ergonomie is super: het zadel is breed en geeft veel steun, het stuur valt perfect in de hand en de nieuwe ruit laat zich via het dashboard eenvoudig en handig over 100 mm verstellen.

Met de harde munt betalen

Van zodra we de eerste bergwegen induiken en het tempo wordt opgeschroefd, blijkt de gekozen setting minder ideaal. Het comfort van de vering betaal je nu met harde munt. De demping is gewoon veel te zacht, waardoor de machine in snelle bochten begint te deinen en allesbehalve vertrouwen geeft. Tijd om de elektronica te laten werken, dus. Naast de drie vooraf geprogrammeerde rijmodi (Rain, Street, Sport) heb je nog twee vrij te programmeren modi.
Tijdens de koffiestop in Oostenrijk programmeer ik er eentje met alle hulpsystemen op 1 (weinig interventie), vol vermogen en de sportiefste setting van de vering. De bak zet ik van D naar D+. Deze aanpassingen missen hun effect allerminst. De Tracer laat zich nu van z’n andere kant zien en verandert van een goedmoedige tourmachine in een sportieve alleskunner. De CP3-motor is geweldig! Maar het is vooral de KYB-vering die indruk maakt. Die is nu veel harder gedempt en dat maakt een wereld van verschil. Het rijwielgedeelte is een toonbeeld van stabiliteit en de machine stuurt fantastisch. En dat alles met een paar drukjes op de knoppen. Tovenarij!

Gamechanger

Inmiddels zijn we in Oostenrijk aanbeland. De kwaliteit van de wegen is hier beter dan in Slovenië en de omgeving is paradijselijk. De banen worden ook ruimer en hier komen de touringkwaliteiten van de Tracer 9 GT+ volledig tot hun recht. De vernieuwde kuip en het bredere windscherm zorgen voor voldoende windbescherming, het in de hoogte regelbare zadel blijft comfortabel en de zitpositie als geheel is perfect. De nieuwe radargestuurde adaptieve cruisecontrol werkt verrassend natuurlijk en is een gamechanger op lange ritten. Even wennen is het wel – zeker wanneer de motorfiets zelf bijremt of spontaan accelereert wanneer je de knipperlichten activeert – maar op lange, glooiende stukken is het ronduit briljant en rustgevend.

Mishandelde rugzak

Reis je door Duitsland, houd er dan rekening mee dat het systeem beperkt is tot 160 km/u. Op een verlaten stuk autostrade mogen we de Tracer even de vrije loop laten. De acceleratie van de driecilinder is fantastisch. In een fractie van tijd gaat de digitale teller richting 180 km/u en hoewel het nog een stuk sneller kan, is dat voor de Tracer eigenlijk voldoende. Door de hoge ruit en de zijkoffers ontstaan er behoorlijk wat trillingen en voelt de anders zo vertrouwenwekkende Tracer minder stabiel. Vooral de ruit begint hevig te trillen, waardoor zelfs het zicht een beetje vertroebelt. Dat verbetert wel wanneer je het windscherm wat lager plaatst. De zijkoffers waarmee de Tracer 9 GT+ standaard is uitgerust, hebben een bijzondere vorm en missen, ondanks 30 l inhoud, daardoor een beetje aan volume. Een integraalhelm past erin, maar mijn rugzak moet ik behoorlijk mishandelen om in de koffer te proppen. Een als optie beschikbare topkoffer (35 of 45 l) is dus zeker het overwegen waard.

Actieradius van 300 km

Na een heerlijke lunch in Italië en enkele fotostops sturen we de Tracer 9 GT+ terug richting Slovenië. Hier worden de laatste 100 km een mix van snelle secties, dorpjes en kleine bergwegen. De Tracer blijft onvermoeibaar en toont zich als een echte alleskunner: levendig en speels wanneer je dat wil, maar ook comfortabel en ontspannen als het tempo daalt. Tijdens een tankstop tellen we een gemiddeld verbruik van 6,1 l/100 km. Gecombineerd met een tankinhoud van 19 l beschik je in theorie dus over een actieradius van 300 km.
Dit laatste stuk van de rit rij ik met de automaat in manuele modus. Je schakelt dan met de flippers op de linkerstuurhelft, wat perfect gaat en zelfs sneller is dan voetschakeling en een goede quickshifter. Het mooie geluid bij het terugschakelen krijg je er gratis bij. Alleen in de tragere secties met veel rotondes is de manuele schakeling geen aanrader. Je linkerhand en hersenen worden dan als het ware overbelast doordat je moet schakelen (op en af) en ook vaak de knipperlichten moet gebruiken. Dat zorgt, met name door de nieuwe knipperlichtschakelaars, voor iets te veel drukte in je hoofd.

Conclusie

Wanneer we rond een uur of vijf de parking van het hotel oprijden, staat mijn dagteller op 342 km. De rit was door het oneindig aantal bochten en het tempo een beproeving voor mens en machine. Toch zou ik met plezier terug in het zadel gesprongen zijn om er nog een paar honderd km bij te doen. En dat zegt veel, zo niet alles over de Tracer 9 GT+. Het is een echte alleskunner. Geholpen door de overvloedig aanwezige rijhulpmiddelen schenkt de Tracer vertrouwen, rust en comfort. Maar net zo goed zorgt hij voor een adrenalinerush wanneer je z’n sportieve hart de vrije loop laat. Dat Yamaha erin geslaagd is om twee totaal verschillende karakters zo mooi te verenigen in één machine, verdient respect. De Tracer 9 GT+ is een doordachte, rijk uitgeruste machine met een ergonomie die de perfectie benadert. Het is een machine waarmee je een langdurige vriendschap kan opbouwen. En of je dan samen lange reizen maakt of dagelijks de drukte van het Belgische verkeer trotseert, dat maakt de Tracer geen zier uit. Hij doet het zonder morren en met klasse.
Zo’n vriendschap mag wat kosten. In dit geval 19.499 euro om precies te zijn. Dat is een stevig, maar verantwoord bedrag. Ben je niet zo’n fan van een automatische versnellingsbak, dan koop je voor 16.299 euro een Tracer 9 GT. Die mist slechts enkele elektronische snufjes, maar is verder grotendeels identiek aan de GT+. De GT met automaat kan ook en die kost je 17.499 euro. Voor wie het allemaal (veel) eenvoudiger mag, is er tenslotte de gewone Tracer 9. Die staat bij de dealer voor een vanafprijs van 13.199 euro.

Foto’s: Yamaha

Technische gegevens