Eerste test Royal Enfield Bear 650: Wanneer de Interceptor een scrambler wordt
De Indiase fabrikant Royal Enfield blijft zijn assortiment onvermoeibaar uitbreiden. Door gebruik te maken van het 650-platform verbreedt het aanbod bijna tegelijkertijd met de Bear 650 én de Classic 650. We hebben deze twee nieuwe machines net getest in de regio rond Madrid, en vandaag presenteren we de Bear 650.
Tekst : Pascal Mouton
Geleend platform
Royal Enfield lanceerde haar olie-/luchtgekoelde staande twin voor het eerst in 2019 met de Interceptor en Continental GT. Daarna kwamen de Meteor en Shotgun met hetzelfde blok. Dit jaar worden ook de Bear 650 en Classic 650 ten dans uitgenodigd. De Bear 650 is de scramblerversie van de Interceptor. Hij leent bijna het hele platform van de Interceptor, terwijl hij de visuele en technische specificaties van een scrambler overneemt. Dat wil dus zeggen dat het een wegmotor is die (vooral uiterlijk) werd aangepast voor licht offroadgebruik.
Prestigieus verleden
Het is eerder regel dan uitzondering geworden om een scrambler naar de toonzaal te rollen, en Royal Enfield doet met de Bear hetzelfde. Historisch gezien had het merk deze stap al in 1948 onder de Britse vlag gezet, maar dat is lang geleden. Toch heeft de Indiase fabrikant in haar prestigieuze verleden gegraven om nu de Bear te introduceren. Die naam komt van een legendarische race die plaatsvond in de Californische Mojave-woestijn en tot aan Bear Lake liep. Eddie Mulder, net 16 jaar oud, won die race in 1960 op een Royal Enfield die voor de gelegenheid was aangepast. Zijn prestatie liet een blijvende indruk achter. Niet alleen omwille van de erg jeugdige leeftijd van deze jongen, maar ook omdat hij maar liefst 700 deelnemers achter zich wist te houden.
Van de Interceptor naar de Bear
De Bear 650 borduurt verder op de Interceptor 650. De 648cc-tweecilinder is integraal overgenomen en levert nog steeds 47,4 pk. Het koppel is echter iets toegenomen, van 52,3 naar 56,5 Nm. De Bear heeft een 2-in-1-uitlaatsysteem, in tegenstelling tot de andere 650-modellen (met een 2-in-2). Het is deze aanpassing die nu eenmaal hoort bij de vestimentaire uitrusting van een scrambler en die voor de koppelwinst zorgt. Anderzijds is het wel atypisch dat de uitlaat niet echt hoog is geplaatst. En nu we het toch over modificaties hebben: de Bear heeft de 18-inch gietwielen van de Interceptor ingeruild voor spaakwielen, vooraan 17 inch en achteraan 19 inch. Ze zijn voorzien van stevige profielbanden van Indiase makelij. De MRF Dual Sport-banden werden speciaal voor deze machine ontwikkeld.
Nummerbord
Wat het chassis betreft, werd het stalen buizenframe op cruciale punten versterkt en is het subframe achteraan iets verhoogd. De vering is van Showa, met vooraan een niet-instelbare 43mm Big Piston upside-down voorvork (SF-BPF) en achteraan RSU stereo achterschokdempers met instelbare veervoorspanning. De veerweg is vergroot van 110 naar 130 mm vooraan en van 88 naar 115 mm achteraan. Qua uiterlijk valt op dat de carterdeksels en uitlaat zwart werden gelakt, en er is een prachtig vlak zadel met reliëf toegevoegd. De Bear draagt nummerborden aan beide zijden, zoals het hoort op een scrambler. Qua remmen is het Bybre die de klus klaart met vooraan een 320mm-remschijf die in de tang wordt genomen door een axiale remklauw met twee zuigers. Een 270mm-schijf met enkelzuigerremklauw neemt de achterkant voor zijn rekening. ABS kan worden uitgeschakeld op het achterwiel.
Vleugje modernisme
Met 90% van de brandstof in de tank weegt de Bear 214 kg, wat 3 kg minder is dan de Interceptor. Het achtertandwiel van de eindaandrijving is vergroot van 37 naar 40 tanden. Van de technische staf horen we dat ook het stuur anders is. Als je op de motor stapt, valt meteen op dat de snelheidsmeters met wijzers zijn vervangen door een TFT-kleurenscherm. Dit scherm, dat kan worden verbonden met Google Maps, is identiek aan het dashboard van de Himalayan 450. Het is vrij uitgebreid en bevat veel informatie die kan worden geselecteerd via een vier-assig bedieningshendel op de linkerstuurhelft. Er is ook een USB-oplaadaansluiting aan de zijkant. Wel is het nogal omslachtig om bijvoorbeeld de dagtellers opnieuw in te stellen.
Smal bij het kruis
Met een zadelhoogte van 830 mm kom ik met m’n 1m70 alleen met de tippen van de laarzen aan de grond. Maar omdat het zadel smal is bij het kruis, kan ik daarmee leven. De bedieningselementen hebben in overeenstemming met de huidige normen van het 650-platform een mooie zwarte textuur, net als de twee verstelbare rem- en koppelingshendels. De tweecilinder schiet in gang met een gedempt, maar zeer aanwezig geluid. De eerste versnelling wordt geruisloos ingeschakeld en we vertrekken voor een korte rit van ruim honderd kilometer.
Aangenaam om te rijden
De versnellingsbak schakelt even boterzacht als altijd. Het laat zich meteen voelen dat de voorkant geleid wordt door een 19-inch wiel, maar de voorkant reageert verder heel goed. Vanochtend is het koud, niet meer dan 4 graden, en de weg is op veel plaatsen nog nat. Voorzichtig test ik de grip van de MRF-banden, die me meer dan voldoende lijkt. Met zijn kortere versnellingsbak klimt de Bear snel in de toeren. Het duurt dan ook niet lang voordat we de top van onze eerste ‘kleine pas’ bereiken en naar beneden duiken richting een in mist gehulde vallei. Toch maakt de volledige ledverlichting van de Bear je goed zichtbaar.
Paar beperkingen
Het comfort zou wél beter kunnen. De achterdemping is een beetje te hard, hoewel de veervoorspanning al ingesteld stond op de zachtste stand. En dat bleek bij iedereen het geval, of de rijder nu 70 of 110 kg woog. Nog een geluk dat het fraaie zadel comfortabel is, want dat verguldt de pil enigszins. De Bybre-remmen zijn redelijk progressief en consistent. Na een aantal uren rijden, merk ik pijn in mijn rechterpols. Ik weet dat ik geen jong veulen meer ben ben, maar toch is het de eerste keer dat het me overkomt en ik blijk niet de enige te zijn. Misschien dat het nieuwe stuur meer geschikt is voor rustig rijden dan voor een rit met het mes tussen de tanden.
Conclusie
Met deze scramblerversie van de Interceptor geeft Royal Enfield het 650-platform een hoger pretgehalte. De Bear 650 is leuk genoeg om motorrijders te kunnen bekoren die op zoek zijn naar een beetje avontuur, en bundelt dat pretpakket in een machine met tijdloze looks.
Pluspunten
Leuke motor
Toegankelijkheid
Afwerking
Minpunten
Te harde achtervering
Losse tankdop zonder scharnier
Technische gegevens
MOTOR
Type: lucht/oliegekoelde paralleltwin
Cilinderinhoud: 648cc
Boring x slag: 78 x 67,8 mm
Compressieverhouding: 9,5:1
Koppeling: natte multiplaat
Transmissie: zesbak
Eindoverbrenging: ketting
PRESTATIES
Maximumvermogen: 47 pk @ 7.150 tpm
Maximumkoppel: 56 Nm @ 5.150 tpm
ELEKTRONICA
Motor: /
Rijwielgedeelte: ABS achteraan uitschakelbaar
RIJWIELGEDEELTE
Frame: stalen buizenframe
Vering voor: 43 mm UPSD
Stelmogelijkheden: /
Vering achter: dubbele schokdempers
Stelmogelijkheden: veervoorspanning
Veerweg v/a: 130/115 mm
Rem voor: enkele 320mm-schijf met tweezuigerklauw
Rem achter: enkele 270mm-schijf met eenzuigerklauw
Banden v/a: 100/90-R19, 140/80-R17
AFMETINGEN
Rijklaargewicht: 214 kg
Tankinhoud: 13,7 liter
Wielbasis: 1.460 mm
Zithoogte: 830 mm
Balhoofdhoek: n.n.b.
Naloop: n.n.b.
PRIJS
België: € 8.299