Eerste test Ultraviolette F77: Mach 2 doorbreekt elektrische stilte

Je zou het bijna vergeten, maar elektrische motoren bestaan nog steeds. Het bleef de laatste tijd akelig stil rond nieuwe modellen met een elektromotor. Terwijl autofabrikanten in ijltempo hun gamma elektrificeren, blijven de grote motormerken vooral hangen in prototypes. Een nieuwkomer wil de boel opschudden en meet zijn ambities aan die van Tesla. Maak kennis met Ultraviolette: een Indisch merk dat de stilte in de elektrische motormarkt doorbreekt met een indrukwekkende entree.

Tekst: Charly de Kinderen

Vlot uit te spreken

In het landelijke Dalfsen (NL) maken we niet alleen kennis met een nieuw model, maar met een gloednieuw motormerk. Het Indische Ultraviolette kiest MotoMondo als partner voor de Europese lancering, met de Benelux en het Verenigd Koninkrijk als eerste doelwitten. Of is het net andersom, en heeft MotoMondo in Ultraviolette de ideale kandidaat gevonden om het gat in het elektrische aanbod eindelijk op te vullen? Hoe dan ook: het is een gewaagde zet van beide partijen, maar één met grote ambities.
De F77 Mach 2, die we vandaag aan de tand voelen, is het startschot van een breder modellenoffensief. Achter de schermen wordt al gewerkt aan andere varianten, zoals een sportieve scooter en een lichte allroad. En die naam, Ultraviolette? Die werd vooral gekozen omdat hij wereldwijd vlot uit te spreken is. What’s in a name…

Team komt uit ruimtevaartindustrie

MotoMondo staat er vandaag niet alleen voor om ons te overtuigen. Voor deze introductie is het ingenieursteam van Ultraviolette uit India overgevlogen – vastberaden om hun kunnen te tonen. Deze keer geen gebrekkig steenkolen-Engels – zoals we dat weleens meemaken bij Japanse ingenieurs, van wie we – ondanks hun beste bedoelingen – vaak geen woord begrijpen. Nee, hier wordt helder Engels gesproken, wat ons toelaat om diep in de techniek te duiken zonder in vertaling te verdwalen.
Wat de ingenieurs meteen willen onderstrepen: deze motor is niet het resultaat van een ombouw. Geen verbrandingsmotor die elektrisch werd gemaakt, maar een machine die van meet af aan ontwikkeld is voor een elektrische aandrijflijn. Die missie namen de Indiërs al in 2016 ter hand, en sindsdien werd er intensief getest en geoptimaliseerd. Interessant detail: het merendeel van het team komt uit de ruimtevaartindustrie – een achtergrond die duidelijk een invloed heeft gehad op deze motor.

Tron

Het mag gezegd worden, deze motor valt op. Zeker voor een A1-categorie oogt hij opvallend modern en goed afgewerkt. Zijn design straalt de toekomst uit, met een stijl die zo uit de Tron-film lijkt geplukt. De zijpanelen op de voorvork versterken dat effect nog en ik vraag mij luidop af waarom ik dit nog niet eerder heb gezien buiten de chromen panelen op Harley-Davidsons. Na het zien van de eerste persbeelden vreesde ik even voor een goedkope bedoening in het echt – met klapperende kappen en slordige paneelovergangen – maar die angst bleek ongegrond. De afwerking is bijzonder knap, zeker voor een debuterend merk.

Altijd je verzekering en rijbewijs bij de hand

We starten de motor op de meest sobere manier – geen futuristische geluidjes of theatrale lichtshows. Gewoon een groen lampje op het dashboard, en klaar. Geen trillingen, geen motorgeluid, niets wat suggereert dat er 100 Nm aan koppel onder je zit te wachten om je vooruit te katapulteren. Het blijft wennen, dat gebrek aan feedback. Het is dan ook geen toeval dat sommige testrijders al eens per ongeluk de bloembak van het hotel hebben opgezocht.
Het dashboard geeft aan dat we in Ballistic-modus staan, vergezeld van een icoontje van een supersonisch vliegtuig. Dit is de krachtigste rijstand. Daarnaast zijn er nog Combat en Glide, met telkens tragere vliegtuigjes als symbool. De verwijzing naar de lucht- en ruimtevaart zit duidelijk verweven in het hele concept. Het scherm zelf is eenvoudig, maar logisch opgebouwd. Een BMW- of KTM-achtige interface is het niet, maar de basis zit goed. Een leuke toevoeging is de mogelijkheid om via de app documenten zoals je rijbewijs of verzekeringsbewijs op te laden en te bewaren in het menu. Zo heb je ze altijd digitaal bij de hand. Hoe het kan dat niemand daar eerder aan gedacht heeft, is een raadsel. Verder kan je via het menu ook de tractiecontrole naar wens instellen.

Het kartcircuit op

We draaien al snel de parking van het hotel af en sturen richting landelijke wegen tussen uitgestrekte boerenvelden. De zitpositie is sportief, maar ondanks dat dit geen XL-motor is met India als thuismarkt valt het me alleszins mee met mijn 1m90. Ik vrees voorlopig niet voor een dag in het zadel vol krampen en slapende lichaamsdelen.
Lang duurt die rit trouwens niet, want al snel houden we halt op het lokale kartcircuit van Zwolle. Sommigen droomden al luidop van Assen, maar dat is wellicht voor later, als Ultraviolette met een elektrische superbike komt opdraven. Ambities hebben ze in elk geval genoeg: nu al claimen ze met het prototype een topsnelheid van 258 km/u de snelste Indiase motor te bouwen. En de looks van dit prototype zijn zowaar nog indrukwekkender, met een wow-factor die niet moet onderdoen voor pakweg een Ducati Panigale.

Italiaanse vlag?

Wat vooral opvalt, is dat Ultraviolette erin slaagt een eigen huisstijl te creëren – zonder blindelings te kopiëren van gevestigde merken. Er valt trots te bespeuren in hun ontwerp, en uit details. Zo prijkt er een kleine sticker van de Indiase vlag op het stuur. In eerste instantie dacht ik nog domweg dat het een Italiaanse vlag was – alsof men wou suggereren dat het design uit Italië afkomstig is – een trucje dat sommige Aziatische merken wel vaker toepassen. Maar nee, het is geen rood-wit-groene streep, maar saffraan-oranje, wit en groen.

Hack

Op het circuit schakelen we uiteraard meteen over naar Ballistic-modus. Efficiëntie of range-anxiety? Daar denken we nu even niet aan. In deze stand mag alles los, en dat voelt verrassend indrukwekkend aan. De Mach 2 levert een piekvermogen van 40 pk. “Wacht eens even,” hoor ik je denken, “is dit niet een A1-motor?” Klopt, maar bij elektrische motoren telt het nominaal vermogen – en dat ligt lager. De exacte regelgeving blijft ook voor mij wat vaag, maar het lijkt erop dat elektrische aandrijving de ultieme hack is om de beperkingen van het A1-rijbewijs deels te omzeilen.

Voelt als een A2-motor

In de praktijk voelt de F77 Mach 2 eerder als een A2-motor. Hij schiet er vlot vandoor en accelereert tot zo’n 120 km/u bijzonder pittig. Daarna vlakt het tempo wat af, al zou de topsnelheid wettelijk gelimiteerd zijn op 139 km/u om binnen de A1-categorie te blijven. Maar op een kartcircuit is dat ruim voldoende. Van 0 naar 60 km/u doet hij in slechts 2,8 seconden, en de 100 haal je in 7,7 seconden – indrukwekkende cijfers voor deze klasse.
Ook qua wendbaarheid doet de F77 het prima. Toch blijft het een elektrische motor, en het extra gewicht van de batterij is voelbaar. Zo weegt deze motor 207 kg, in absolute termen niet extreem zwaar, maar binnen het A1-segment is dat toch bovengemiddeld.

Nauwelijks remmen

De remmen zijn goed gedoseerd en krachtig genoeg, al voel je bij hard afremmen wel datzelfde gewicht tegenstribbelen. Interessant is ook de instelbare regeneratieve remkracht, die tot 30 procent van de output opnieuw kan recupereren. Via het stuur stel je in negen niveaus in hoeveel je wil terugwinnen: op stand 0 is er geen recuperatie en dus ook geen motorremgevoel, bij stand 9 grijpt het systeem zodanig stevig in dat je nauwelijks nog hoeft te remmen. Die hoogste stand blijkt de favoriet van de meeste rijders en uiteindelijk ook de meest efficiënte.

Super Street

Na een broodje kroket met friet trekken we opnieuw de baan op. Door een iets te enthousiast ingestelde gps rijden we nog een extra rondje door Zwolle. Geen probleem, zo testen we de motor meteen in alle omstandigheden. Voor dit deel van de rit zitten we bovendien op een bijzondere primeur: de F77 Super Street. De Mach 2 lieten we achter op het circuit en ik daag je uit om de verschillen te spotten. De Super Street heeft een recht stuur en dus een meer praktische, comfortabele zithouding. De Mach 2 daarentegen is sportiever van opzet. Buiten dat en andere kleurstellingen zijn de twee modellen identiek. Zo delen ze hetzelfde onderstel, inclusief de vrij sportieve, en dus ook behoorlijk stugge vering. Die set-up is niet alleen gekozen voor een strakke wegligging, maar ongetwijfeld ook om het gewicht van de batterij op te vangen. En geloof me: batterijen zijn zwaar. Toen ik onlangs een thuisbatterij van 5 kWh drie verdiepingen omhoog moest sleuren, wist ik plots weer hoeveel dat eigenlijk weegt. Laat staan het dubbele, zoals bij deze motor.

231 km actieradius

Toch is zo’n forse batterij wel nodig om een geloofwaardig rijbereik neer te zetten. Ultraviolette claimt met de 10,3 kWh-accu een autonomie van 231 km. Dat is stevig. Maar wie ervaring heeft met elektrische motoren weet dat zo’n fabrieksopgave vaak aan de optimistische kant ligt. Tijdens dit soort elektrische perspresentaties leggen we zelden ellenlange ritten af, dus moet ik afgaan op mijn gevoel. En dat zegt: een realistische actieradius ligt eerder rond de 180 km, wat op zich prima is.

Zware lader meenemen

Opladen doe je voorlopig nog niet met een Type 2-laadcontact, zoals tegenwoordig gebruikelijk is in Europa. Volgens de ingenieurs wordt er gewerkt aan een retrofit-oplossing om dat later alsnog in te bouwen. Tot die tijd moet je dus een zware lader meenemen als je op verplaatsing wil laden. Gelukkig is er een speciale zijkoffer in ontwikkeling waar die netjes in past. Laden van 20 naar 80 procent gebeurt in 2,5 uur, dus snelladen is voorlopig nog niet aan de orde.

Conclusie

Ik ben onder de indruk – en dan heb ik het niet alleen over het design. Elektrische A1-motoren voelden vaak aan als een bijzaak: halfslachtige pogingen om toch iets elektrisch in het gamma te hebben. Echt succes bleef dan ook uit. In dat licht is de Ultraviolette F77 Mach 2 een regelrechte verrassing, want concurrentie heeft hij nauwelijks. Super Soco komt misschien nog in je op, maar die moet op werkelijk alle vlakken onderdoen en neigt eerder naar een scooter dan een volwaardige motorfiets. Zero heeft wellicht als enige een ware A1 concurrent, maar die kost ongeveer het dubbele. Ook Can-Am heeft zopas twee aantrekkelijke elektrische modellen voorgesteld, maar die kosten ook bijna 6.000 euro meer. Op basis van het voorgaande, is het safe to say dat een vergelijking niet meer relevant is.

Introductieprijs

De F77 Mach 2 kost bij de introductie 8.999 euro. Let wel: vanaf 31 juli stijgt de prijs met 1.000 euro. MotoMondo benadrukt dat deze scherpe prijs deel uitmaakt van de strategie van Ultraviolette om stevig te lanceren in Europa. Toch blijft dat wat geld voor een A1-motor, zeker als je weet dat benzinevarianten vaak voor de helft van dat bedrag over de toonbank gaan. Maar een directe vergelijking is erg moeilijk: de F77 biedt beduidend meer vermogen, de afwerking is opvallend goed en het futuristische uiterlijk verdient zeker ook een meerprijs. Je koopt zonder enige twijfel een van de snelste A1-motoren van het moment.

Beste A1-motor van het moment?

Ook de cost of ownership valt positief uit: minder onderhoud en een lagere prijs per kilometer. Laden blijft wel een aandachtspunt, en de huidige zijspiegels zijn eerlijk gezegd onhandig – al komt van die laatste volgens de ontwikkelaars snel een verbeterde versie. Maar verder blijft het idee door mijn hoofd spoken: dit zou weleens de beste A1-motor van het moment kunnen zijn. Wat een binnenkomer, voor een gloednieuw merk!

Fotografie: Pien Meppelink & Andrew Walkinshaw

Kledij Charly