Halfweg de BMW GS Trophy 2024: Tussen hemel en hel
De BMW GS Trophy 2024 is halfweg. In Namibië strijdt het Benelux-team tegen een select groepje internationale toppers uit 23 verschillende landen. Het team der Lage Landen nam een goede start.
Goed begonnen is half gewonnen, zegt het spreekwoord, maar het is die tweede helft die uiteindelijk bepalend is voor het eindresultaat. Dat laatste is volgens velen geen prioriteit, want waar het in de GS Trophy om draait, is het samenbrengen van GS-rijders uit alle hoeken van de wereld, belevenis creëren, de motor beter leren kennen en vriendschappen smeden. Dat laatste wordt vooral gedaan in noodsituaties; vraag het maar eens aan helden die samen een oorlog doormaakten of mensen die naar een concert van Meteoor gingen…
Hemel of hel?
Niet dat er met het mes tussen de tanden gestreden wordt in de GS Trophy, maar de vraag of een heel klein beetje oorlog dan niet beter zou zijn, moet hier toch een bevestigend antwoord krijgen. Al wordt de strijd niet prioritair tussen de deelnemers gevoerd, maar wel met de elementen der natuur. Dat schoonheid ook hard kan zijn, wordt hier dagelijks tientallen keren bewezen. Hier in Namibië brengt elk traject namelijk meteen ook een mix van twee uitersten. Haast onbeschrijflijk mooie natuur, gecombineerd met wat je op zijn zachtst gezegd uitdagende routes moet noemen. De connectie tussen hemel en hel is bijzonder kort, de balans tussen intens geluk en diepe teleurstelling kan op elk moment kantelen.
Dikke pech
Dat mocht team Benelux in de eerste dagen aan den lijve ondervinden. Een lichte schouderblessure van Onze Man had niet onmiddellijk invloed op de resultaten van het team, aangezien hij enkel de routes rijdt, maar als verslaggever niet actief aan de proeven mag deelnemen. Gevolg, zowel de mannen als de vrouwen wonnen de eerste special en ze prijkten na dag één (en na twee proeven) allebei op een podiumplaats.
Dag twee was doorspekt met aartsmoeilijke zandpassages, gecombineerd met slechte zichtbaarheid en extreme hitte. Velen hadden het moeilijk, en eentje had pech. Karen Weckx kwam ten val en bezeerde zowel haar nek als haar knie. De diagnose met o.a. gescheurde voorste kruisbanden, betekende dat de Karen Weckx de volgende dag niet meer mocht starten. Nadine van de Scheur nog wel, maar dan buiten competitie. De regels stellen immers dat de teams voltallig de volledige Trophy moeten uitrijden om in aanmerking te komen voor de eindstand. De Benelux-dames konden dat niet, ook al lijkt het er op dat Weckx ondanks de kwetsuren overweegt om de laatste dagen nog in actie te komen.
Alsof de uitschakeling van de dames niet genoeg was, komt er op dag drie nog een mokerslag bij. Jeffrey Kiestra breekt in een zandstrook van maar liefst 45 km zijn sleutelbeen en moet meteen naar het ziekenhuis. Nog voor de wedstrijd halfweg is, zit ook voor de Benelux-mannen de Trophy er onverbiddelijk op.
En nu?
Wat rest er dan nog? Wel, voor wie na een dag of twee rust terug kan rijden – lees: Onze Man, en misschien wel Karen Weckx – zou (!) het net als voor de overblijvende teamleden mogelijk zijn om toch nog de essentie van de Trophy mee te maken. Want hoe leuk dat klassement ook is en hoe fantastisch het ook mag zijn om te zeggen dat je dit event gewonnen hebt, hier is deelnemen écht belangrijker dan winnen. Het gaat om smeden van banden, het rijden van routes waar je anders alleen maar kunt van dromen en het doorbrengen van dagen met gelijkgestemde zielen. En ja, je staat er elke dag om 5u30 voor op, nadat je in het beste geval enkele uren slaap te pakken kon krijgen in een krap tentje. Soms zijn de nachten barkoud, af en toe heeft er één of ander groot beest zijn behoefte gedaan aan de ingang van die tent. En de Duitsers houden er bijzonder strakke regels op na – naar verluidt wordt hen anders de Duitse nationaliteit ontnomen.
Onvergelijkbaar
Maar wat overdag gebeurt, verkleint dit alles tot een onooglijk detail. Gelooft u het maar als we zeggen dat er geen enkel land de vergelijking met Namibië kan doorstaan. En dan hebben we het nog maar over het centrale deel, waar deze GS Trophy 2024 zich afspeelt. Een droom voor elke rechtgeaarde avonturier en hé, eentje met een positieve afloop nog wel.
Omdat pechvogels Benelux zowel in het vrouwenteam als bij de mannen een deelnemer verliezen met kwetsuren, kondigt de jury ’s avonds aan dat Nadine van de Scheur de plaats van de gekwetste Jeffrey Kiestra mag innemen. Het is vooral de sfeer die heerst over de GS Trophy die ervoor zorgt dat dit kan. Geen van de andere teams maakte bezwaar. En met nog drie dagen te gaan kan de Benelux alleen nog maar hoger mikken dan de plaats waar ze na de derde dag staan. Want zelfs met een gemiste proef na de sleutelbeenbreuk, biedt een zevende plaats nog altijd zicht op een top vijf. Wat een stunt zou dat zijn! Van de hemel naar de hel en dan… terug. Met een korte passage in het vagevuur. Zelfs dat deel van het avontuur tart alle verbeelding! Go!