Eerste test Indian FTR 1200 S: Amerikaanse jongensdroom
Bij heel wat testmotoren heb je vooraf een ruw idee van wat je mag verwachten. Niet zo bij Indians compleet nieuwe FTR 1200 S. Ons verwachtingspatroon voor de nieuwe Amerikaan was bijna zo leeg als het kantoor van Kris Van Dijck na 11 juli.Amerikaanse stijl in… Lelystad!
Pluspunt
Toegegeven, we hebben de motor (ook) getest op een manier waarop hij niet al te vaak zal gebruikt worden. Op het dirttrack ovaal van Lelystad. Maar hé, de stijl is er en als een motor het onder extreme omstandigheden goed doet, kan dat alleen maar een pluspunt zijn voor het rijden op de openbare weg. Wat we daarna natuurlijk ook deden.De Flattrack stijl inspireert.
Fun in the dirt
En het is altijd zo een pure fun om te gaan dirttracken dat elk excuus wel goed is om naar het ovaal van Lelystad af te zakken. Guilty as charged. Je kunt het niet helpen, maar de FTR S heeft een raar effect op je vanaf het ogenblik waarop je een been over het zadel gooit. Dit is wat je altijd al wilde doen sinds je Mert Lawwill in On Any Sunday over een ovaal zag scheuren.
Je kunt het niet helpen, maar de FTR S heeft een raar effect op je vanaf het ogenblik waarop je een been over het zadel gooit.
Voor wie zich hierin herkent: dromen mag. En die dromen een heel klein beetje beleven, is waar we altijd een beetje moeten naar blijven streven. Iedere mustang bestuurder voelt zich ooit wel een beetje McQueen, elke F16 piloot mompelt Tom Cruise-gewijs gegarandeerd eens “Because I was Inverted” als hij de cockpit in klimt. Wie op een FTR stapt, wil dat achterwiel zeker eens voelen schuiven.
Deze S versie is ook stylistisch erg geslaagd.
Understatement
Bovendien bracht het driften en glijden ons al snel tot een conclusie: dit ding is veel wendbaarder en gemakkelijker te controleren dan je van een 1200 zou verwachten. Ook al is de tractiecontrole enkel in de Sport modus uitschakelbaar en moet je voor een spin van het achterwiel en een wheelietje verplicht in de meest vinnige van de drie rij-modi rijden. Jammer, me dunkt dat ook in de Road modus met een uitschakelbare tractiecontrole wat pret te beleven valt.
Dit is wat je altijd al wilde doen sinds je Mert Lawwill in On Any Sunday over een ovaal zag scheuren.
‘Vinnig’ is trouwens een understatement. Omschrijf het karakter van de dikke twin gerust als sportief in deze modus. Maar dat mag best op Lelystad trek je zo puur op koppel een streep van bij de acceleratie in de bocht tot het rempunt voor de volgende zonder dat de wielen één keer in lijn komen. Direct lichtjes remmen achteraan dan en weer insturen.
Daarna: Repeat.
Heerlijk.Pittig karakter in de Sport Modus.
Wegtest
En vooral: de Indian doet het allemaal met verbluffend gemak. Na een uurtje stoeien waren we voldaan en erg nieuwsgierig naar wat de weg-test zou brengen. Toch een beetje de kern waarrond het uitproberen van een gehomologeerde motor moet rond draaien.
Aan de prestaties van het blok, moet er op geen enkel vlak getwijfeld worden. Met een keuze uit drie rij-modi heb je genoeg verschillende motorkarakters om onder in elke situatie de gepaste vermogensafgifte te hebben.
Op de weg vonden we het blok aangenaamst rijden in de Road modus. Kijk, nomen est omen.
Het lage zwaartepunt zorgt voor een goed bochtengedrag.
Romige kracht
De (al te) vinnige gasrespons van de sportmodus is enkel nodig als je zelf je meest sportieve pet (of helm) op hebt. De romige kracht die in sport mode bij zo goed als elk toerental terug te vinden is, maakt rijden met de zware twin erg ontspannen. Goed om weten dat voor wie méér wil, er ook méér aanwezig is. Gewoon paar keer een knop indrukken en deze Indian ondergaat een merkbare gedaanteverandering
Op de weg biedt de Road modus een erg vlot karakter.
Oog voor detail
Het is de verdienste van Indian dat ze ook het gebruik van de diverse instelmogelijkheden gebruiksvriendelijk hebben gemaakt. Noem de bediening van de instrumenten gerust intuïtief. En doordacht.
Voorbeeld? Wel in gelijk welke configuratie het 4,3 duims TFT-scherm staat, kun je met een simpele druk van je rechter wijsvinger naast het gashendel terug naar het hoofdscherm. Ander voorbeeld? De voetsteunen staan licht naar voor gekanteld. Zo heb je met je voet die eveneens onder een hoek staat een volledig contact met de zool.
Slim.
En twee keer een tastbaar bewijs van het feit dat er over alles met gezond verstand is nagedacht.
Let op de licht gekantelde voetsteunen.
Laag zwaartepunt
Misschien is het wel daarom dat de FTR S stuurt als een roadster en rechtdoor gaat als een cruiser. Vinnig in de bochten, stabiel op snelheid. Vlot bochtenpikken met een 19 duim voorwiel, het kan! Mede omdat het zwaartepunt erg laag ligt en dat komt dan weer doordat de tank onder het zadel zit. De grip mag met dit type banden gerust als verbazend omschreven worden. Dezelfde rubbers waarmee we aardig wat tractie hadden op het dirt van Lelystad bleken zowaar ook nog goed aan het asfalt te kleven. Het kan haast niet anders of de levensduur moet aan de korte kant zijn. Of ze hebben bij Dunlop iets wonderbaarlijk bedacht.
Ook op de weg wordt het nooit saai.
Betaalbaar verschil
Ondanks de goede stuureigenschappen is de nieuwe Indian een ruim bemeten motor. Goed voor de zithouding en het algemeen rijcomfort. Je hapt zoals op elke naked bij hoge snelheden wel wat wind, maar omdat je bovenlichaam licht naar voor gebogen is, klief je eerder door de rijwind dan hem op te vangen.
Je mag bovendien de beste motor op deze aardkloot in elkaar boksen, als ie er niet uit ziet, moet geen hond hem hebben.
En hadden we al gezegd dat we de geteste S-versie ook nog eens bloedmooi vinden? Rood frame, rode schokbreker, goudkleurige vorkbenen, ander tankdesign én Akra-dempers. verschil met de standaardversie van 1.300 euro is al bij al klein als je dit bekijkt. Je mag bovendien de beste motor op deze aardkloot in elkaar boksen, als ie er niet uit ziet, moet geen hond hem hebben. Ook op dat vlak moeten ze zich bij Indian niet al te veel zorgen maken.
Is ie mooi, of is ie mooi?
Conclusie
Het is al zowat een jaar geleden dat de buzz rond Indians FTR S de kop opstak. Waanzinnig design design, een link naar het dirttracken en cojones zo groot als die van een Spaanse vechtstier. De FTR S had van bij de start àlles mee en hij werd meteen ook één van de sterren van de Intermot in Keulen. Niet kwaad voor een rookie. Indian maakte maar één fout: ze lieten het vuur uitdoven en volgde de hype niet meteen op door een lancering en beschikbaarheid bij de dealers.
We kunnen alleen maar stellen dat de Amerikanen een briljante motor gebouwd hebben. Binnen langs de grote poort heet dat.
Dat zal best wat gescheeld hebben in verkoopcijfers. Want nu de motor beschikbaar is en we hem getest hebben kunnen we alleen maar stellen dat de Amerikanen een briljante motor gebouwd hebben. Binnen langs de grote poort heet dat. En dat tegen een prijs die, alles in acht genomen, best binnen de perken blijft. We want more!
Fotos: Tom Haanstra voor Target Press
Met dank aan Dirt Track Lelystad voor het ter beschikking stellen van de piste.
De Indian is overal een toonbeeld van stabiliteit.
Technische gegevens Indian FTR 1200 S
Motor
Type: Vloeistofgekoelde V-twin,
Cilinderinhoud: 1203 cc
Maximaal vermogen: 120 pk bij 8.000 opm.
Maximaal koppel: 118 Nm bij 6.500 opm.
Transmissie: 6 versnellingen
Eindoverbrenging: ketting
Rijwielgedeelte
Frame: stalen buizen frame
Voorvork: 43 mm upsd, volledig instelbaar
Achterschokbreker: Monoshock, volledig instelbaar
Remmen voor: Dubbele 320 mm schijven met Brembo vierzuiger remklauwen
Remmen achter: 263 mm schijf met dubbelzuiger remklauw
Voorwiel: 19 inch
Achterwiel: 18 inch
Afmetingen
Wielbasis: 1524 mm
Zithoogte: 805-840 mm
Rijklaar gewicht: 230 kg
Tankinhoud: 12,9 liter
Prijs
België: 15.990 euro
Nederland: 18.690 euro
