Lezerstest: elektrisch op pad met Zero Motorcycles
Elektrisch motorrijden. Hoe zit dat nou net? Veel valt te zeggen over elektrische motoren, en het onderwerp is ook prima brandstof voor verhitte discussies tussen motorrijders. Maar dan moet je wel weten waarover je praat. Dus waren we blij dat Zero Motorcycles een handvol van hun motoren beschikbaar stelde en we zo vijf van onze lezers de kans konden geven om elektrisch motorrijden te ontdekken.
Fotografie: Jacco van de Kuijlen
Onvermijdbare toekomst
Het Amerikaanse Zero Motorcycles staat te boek als marktleider binnen het segment van de elektrische motorfietsen. De Californiërs brengen anno 2021 tien verschillende modellen op de markt. Een greep uit dat aanbod staat de vijf deelnemers van de Zero Rider Experience op te wachten aan de redactie van MOTOR Magazine op een grillige zaterdagvoormiddag. De voorspelde weersomstandigheden maken dat iedereen vooral goed voorbereid is op nattigheid vandaag, maar dat lijkt vooralsnog geen invloed te hebben de nieuwsgierigheid naar deze elektrische ervaring bij iedereen. Zo ook bij Roy Quintelier (33): “Ik ben motorinstructeur. Steeds meer leerlingen vertellen me dat ze een elektrische motor hebben aangeschaft, dus de ervaring om zelf eens met zulke motor te rijden lijkt me een mooie maar ook essentiële toevoeging.”, vertelt Roy. “Elektrisch motorrijden lijkt me ook de onvermijdbare toekomst en ik blijf graag op de hoogte van alle motoren, evoluties en ontwikkelingen, dus ik heb er zeker zin in.”
Eerste elektrische ervaring
Warme koffie en verse koffiekoeken in onze Handlebar, het café van de redactie van motornieuws, zorgen voor verkwikking terwijl we ons voorbereiden op de rit van deze dag. Onze vijf deelnemers zijn allen ervaren motorrijders maar allemaal delen ze een frisse maagdelijkheid ten opzichte van elektrische motoren. Het is te zeggen: “Ik heb één keer tien minuten met een LiveWire gereden en dat was best indrukwekkend”, zegt Faan de Bisschop (52). “Aangezien ik in Brussel werk en het gewest stilletjes aan alle verbrandingsmotoren wil gaan verbannen, is het voor mij zeker interessant om uit te kijken naar een elektrische motorfiets. Ik kijk dan ook enorm uit naar deze meer uitgebreide testrit met Zero.”
Theorieles
Voor we de praktijk aanvatten nemen we even tijd voor de theorie. Al is die redelijk eenvoudig: contact aan, dodemansknop uit, zijstandaard ingetrokken en je kan vertrekken. Zij het wel met enige gereserveerdheid de eerste keer, want bij een elektromotor is de afgifte van vermogen vanaf het begin 100%. We hebben drie verschillende modellen te onzer beschikking vandaag: de SR/F, Zero’s gooi naar een naked/roadster-motor, de SR/S, een sportieve tourer met een kuipje en een iets andere zitpositie en ten slotte ook de DS, een meer op het avontuur gerichte, hoogpotige dual-sportmotor. De SR/S en de SR/F beschikken over vijf rijmodi: ECO, RAIN, STREET, SPORT en de volledig instelbare CUSTOM-rijmodus. De DS doet het met de modi ECO, SPORT en CUSTOM.
En route!
Om onaangename verrassingen te vermijden raden we iedereen aan om in de ECO-stand te vertrekken. Daarbij schiet de motor niet al te vinnig uit de startblokken bij een draai aan het hendel en maak je ook meteen kennis met de regeneratieve motorremkracht waardoor bij het uitbollen de accu lichtjes bijlaadt. Geruisloos vatten we onze route doorheen de Vlaamse Ardennen aan. Op het schema staan een honderdtal kilometers door het land van de Ronde van Vlaanderen. De eerste etappe leidt ons richting Lange Munte en geeft iedereen de kans om de elektromotoren te leren kennen. Het lijkt er ook op dat de rain-modus niet al te regelmatig ingeschakeld zal moeten worden.
Geruisloos, verantwoord genieten
Bij onze eerste fotostop krijgen de vijf testrijders-voor-één-dag een inkijk in het leven van motorjournalisten en laten zich gewillig op de gevoelige plaat vastleggen. Dat betekent ook veel wachten, maar aan boord van een stille, trillingsloze en geurloze machine heb je des te meer oog en oor voor het decor waarin je je bevindt. Geruisloos, verantwoord genieten van motorrijden en van de omgeving: met een Zero lukt het prima. We hervatten onze route en arriveren even later aan het Peloton Café voor een lunchpauze. In deze brasserie gelegen aan het dorpsplein in Oudenaarde voel je De Ronde leven, en dat het hele jaar door. Het maakt deel uit van het Centrum Ronde van Vlaanderen, een interactief bezoekers- en belevingscentrum dat draait rond de wielerklassieker.
Zweefvlieger
Wielerfanaat of motorliefhebber: het staat vast dat je prachtige routes kan rijden in deze omgeving. En dat is met elektrische motoren niet anders, zo blijkt: “Ik vind het een zeer fijne rit, en het is een heel aangename kennismaking met elektrische motoren.”, zegt Martin Buntjens (61) tijdens de lunch. “De acceleratie is fenomenaal, daar kijk ik echt van op.” Daar is ook Ludo De Lee (57) het mee eens: “De acceleratie is inderdaad echt top. Een draai aan het hendel en hop, je bent weg”. Missen de heren het geluid dan niet? “Het is eigenlijk een geweldige ervaring om geen geluid te horen.”, zegt Ludo. “Net zoals het past om geluid te horen bij een verbrandingsmotor, past het om net helemaal niets te horen bij deze elektromotoren. Het is anders, maar het plaatje klopt.” Tim Van Samang (32) sluit zich daarbij aan: “Ik vergelijk het graag met zweefvliegen: het enige wat je nog hoort is de wind.”
Van Eco naar Sport
Na de lunch trekken we weer verder door de Vlaamse Ardennen. Bij elke stop wisselen we een keertje van motor, zodat iedereen met alle modellen gereden heeft aan het einde van de dag. Het lijkt wat te gaan druppelen, maar dat kan de pret niet bederven. We rijden richting Kwaremont, zoeven de Paterberg een aantal keer op en af met een drone van de fotografen in ons zog en kronkelen verder richting Nederbrakel en Zottegem. Het mag duidelijk zijn dat de aanvankelijke voorzichtigheid in ECO-modus plaats geruimd heeft voor zelfvertrouwen en de SPORT-modus. De laatste etappe van de rit is een stukje steenweg met twee rijstroken, en dat biedt dan ook de ideale gelegenheid om even alles uit het acceleratievermogen van de Zero’s te halen. Een leuke afwisseling na het meer bocht-technische werk van de binnenwegjes.
Even wennen?
We parkeren de Zero’s weer veilig aan de redactie en praten even na bij een koffietje. De overstap van een knallende, trillende verbrandingsmotor naar een elektromotor, dat is toch even wennen. Of niet? “Het rijden gaat heel soepel, ik was verrast hoe snel ik het gewoon was om niet meer te hoeven ontkoppelen.”, zegt Tim. “Ondanks het grote vermogen is het erg toegankelijk voor iedereen.”, vult Roy aan “Het went heel snel. En je verbruikt blijkbaar 1 euro per kilometer, wat ook meegenomen is.” “Het feit dat je nu niet naar een tankstation hoeft te gaan en je motor gewoon in de stekker kan steken lijkt me inderdaad wel een enorm voordeel.”, sluit Ludo af. Laat ons dat dan maar meteen doen. We rollen de kabels uit en leggen de Zero’s aan de stekker, klaar voor een volgende avontuur.
