Test: Mercedes-Benz C 300 e: 100 échte elektrische kilometers

De C 350 e uit 2015, de eerste premium plug-inhybride gezinsauto op de markt, raakte amper 31 kilometer ver op elektrokracht. Anno 2022 rijdt de C-Klasse plug-in ruim drie keer zo ver zonder een gram CO2 uit te stoten, en niet alleen dankzij zijn grotere accu.

Markant profiel

De nieuwe C-Klasse valt op door zijn bijzonder lange motorkap en naar achteren geschoven cabine, die hem een markant profiel opleveren zonder conservatieve sterrenfans te schofferen. Bij het ontwerp werd meteen rekening gehouden met de integratie van een grote batterij voor de plug-inhybride versies. Zo komt het dat hij 25,4 kWh aan lithium-ioncellen in zijn onderbuik kwijt krijgt, weliswaar ten koste van enig koffervolume. De niet-hybride versies kunnen 455 liter aan spullen vervoeren, bij de PHEV is dat 360 liter, te wijten aan de hogere koffervloer.

Intelligente recuperatie maakt het verschil

Die grotere batterij resulteert in een officieel rijbereik van 111 kilometer – een record in dit segment en bijna twee keer zoveel als zijn concurrenten, zoals daar zijn: de BMW 330e (60 kilometer) en de DS 9 E-Tense (61 kilometer). Alleen de Volvo S60 T8 Recharge kan enigszins gelijke tred houden dankzij zijn nieuwe triple-layer-batterij, die de reikwijdte vergroot tot 90 kilometer. De praktijk leert dat je daadwerkelijk honderd kilometer uit de batterij kunt persen, zonder daarom extreem je best te doen. Het geheim zit hem enerzijds in de grote batterij en de geavanceerde elektromotor, anderzijds in het slimme energiebeheer. De auto houdt rekening met de kaartgegevens van de navigatie, eventuele snelheidsbeperkingen en je voorligger om autonoom af te wisselen tussen recupererend remmen, uitrollen en accelereren. Af en toe moet je natuurlijk zelf het rempedaal bedienen en dat vergt enige gewenning: de dosering is niet altijd even consistent.

Verbruik

Op de snelweg kun je amper energie recupereren, tenzij je in druk verkeer rijdt en regelmatig moet vertragen. Zelfs bij een constante snelheid van 120 km/h haal je een rijbereik van zo’n 90 kilometer. Als de verbrandingsmotor het daarna overneemt, kun je toekomen met 6,5 l/100 km. Een op-en-afje Brussel-Oostende van ongeveer 200 kilometer zou daarom overeenstemmen met een gemiddeld verbruik van een goede 3 liter en 12 kWh per 100 kilometer.

Laadkampioen

Standaard kun je de accu van de C opladen met een vermogen van 11 kW. Je moet dan wel over driefasestroom beschikken, zoals dat bij de meeste publieke laadpalen het geval is. Daarmee heeft hij aan zo’n drie uur genoeg om zichzelf helemaal op te laden. Aan een gewoon huishoudstopcontact van 10 ampère moet je rekenen op twaalf uur.
Wie dat wil, kan bijbetalen voor een snellaadpoort van 55 kW (€ 605). Daarmee zit je in een klein half uurtje aan 80 procent laadstatus. Helemaal vol duurt tien minuten extra. Gezien de gemiddelde kWh-prijs aan een fastcharger (80 cent) en een snelwegverbruik van zo’n 23 kWh/100 km, bedraagt de energierekening in dit geval minstens € 18. Om diezelfde honderd kilometer te overbruggen met de benzinemotor, moet je rekenen op 6,5 liter, wat neerkomt op € 13 gezien de huidige prijzen aan de pomp. Om geld te besparen moet je dus niet snelladen met deze C-Klasse. 

Sportief kan ook

De verbrandingsmotor is overigens best pittig van aard. Hij verdraagt een sportieve rijstijl en klinkt niet onaangenaam als je hem aanspoort. Hij schakelt haast onmerkbaar in en uit. Op kruissnelheid moet je je zintuigen al goed op scherp zetten om te weten waar de power vandaan komt. De negentrapsautomaat is altijd bij de pinken en heeft qua reactiviteit en proactiviteit zijn achterstand ten opzichte van de ZF8 (die onder meer door BMW wordt gebruikt) helemaal weggewerkt. Hij schakelt snel en oordeelkundig. Zo geniet je des te meer van het volledige potentieel van deze C-Klasse, die zich met de vingertoppen laat besturen en door zijn lage zwaartepunt en ideale gewichtsverdeling bochten heel neutraal afwerkt.

Comfortcocoon

Bovendien biedt de ophanging van de C-Klasse een verbluffende filteringscapaciteit, zelfs met de standaarddempers. Ook de geluiddemping scheert hoge toppen. Zowel wind- als rolgeluiden worden prima ingedijkt. Het comfortgevoel is haast dat van de E-Klasse, al heb je natuurlijk niet evenveel zitruimte.
De kwaliteit van het zitmeubilair is voorbeeldig. Een elektrische lendensteun is standaard. De optionele multicontourstoelen met actieve kussens en massage vooraan brengen je in de zithemel. Op de kwaliteit van de materialen valt niets af te dingen en de ergonomie is er dankzij de jongste generatie van het MBUX-systeem sterk op vooruitgegaan. Het bestuurdersdisplay is een langgerekte horizontale tegel die zich op diverse wijzen laat personaliseren. De bovenrand van het stuurwiel maskeert het scherm gelukkig niet, in tegenstelling tot bij sommige rivalen. De centrale megatablet in portretrichting is een streling voor het oog en een droom om te bedienen. Handige iconen leiden je naar de menu’s en de opbouw daarvan is voldoende logisch om niet naar de handleiding te moeten grijpen. Ook de klimaatregeling bedien je via dit scherm, maar gelukkig wel via een aparte zone onderaan. 

A la carte, maar minder

De enige fysieke toetsen die overblijven, zijn in een strook onder het display gegroepeerd. Je selecteert er onder meer de rijmodus mee: van Battery Hold over Electric en Hybrid tot Sport en Individual. De gekozen stand heeft een invloed op de besturing, de manier waarop de energie wordt aangewend, de mate waarin de stabiliteitscontrole ingrijpt en – als je die hebt bijbesteld – de stugheid van de adaptieve dempers.
Vanzelfsprekend zijn er heel wat veiligheidssystemen standaard, maar voor de Distronic (adaptieve cruisecontrol) moet je bijbetalen. Dat kan trouwens enkel in combinatie met het Pre Safe Impuls-systeem, dat de inzittenden bij een zijdelingse aanrijding naar het midden van de auto duwt, weg uit de gevarenzone. De twee items samen vormen het Rijassistentie Plus-pakket, dat wij sowieso zouden aanvinken.
Wie in de optielijst grasduint, zal trouwens zien dat het aantal opties in vergelijking met vroeger een stuk minder uitgebreid is. Zo zijn er bijvoorbeeld maar twee kleuren voor de lederen bekleding (zwart of macchiatobeige) en kun je maar één velgenupgrade nemen. De tol van de rationalisatie? Allicht, maar gelukkig vloeit de vaststelling ook voort uit het feit dat er gewoon veel meer zaken standaard zijn dan vroeger. Dat mag ook wel gezien de prijs. 

Conclusie

De nieuwe C-Klasse haalt het comfortniveau van de E-Klasse en overtroeft hem zelfs op techologisch vlak. De plug-inhybride C 300 e is op dit moment de beste op de markt wat ons betreft. Het prijskaartje is stevig, maar de vrij riante standaarduitrusting, de restwaarde en de gunstige fiscaliteit vergulden de pil.

Tekst: Dieter Quartier