Test: 5 redenen waarom de Audi RS 3 een auto voor motorrijders is
In de rubriek Cars 4 Bikers testen we nieuwe auto’s die het dichtst het gevoel van motorrijden kunnen evenaren. Niet alleen cabrio’s of sportwagens, maar ook auto’s die je dat speciale gevoel geven. Het gaat in deze rubriek om het pure rijden, en niet om de grootte van de kofferruimte of de uitgebreide mogelijkheden van het infotainmentsysteem. Op het einde kiezen we een motorfiets waarmee je de geteste auto het best kunt vergelijken. In deel 6, een unieke auto in zijn klasse, want uitgerust met een dikke vijfcilinder; de Audi RS 3.
1. Dat motorblok, mmm dat motorblok…
Hoeveel auto’s met een vijfcilinder die momenteel gemaakt worden, ken je? Knap dat je er vier vindt, maar dan nu met een andere motor dan de Audi-vijfcilinder. Juist, die zijn er niet. Tot voor kort had Ford nog een vijfpitter in de Focus ST en RS, en Volvo gebruikte een tijdje langer terug die motorconfiguratie ook nog, maar momenteel heeft enkel Audi nog een vijfcilinder. Die wordt op dit moment gebruikt in de TT RS (+ Cabriolet), RS Q3, RS 3 en door Donkervoort. Wij gaan op pad met de leukste Audi van dat lijstje, en volgens ons ook de knapste: de RS 3 Berline. Yep, da’s die sedan met het kontje. Toen de huidige generatie RS 3 in 2021 voorgesteld werd, vreesden velen voor die vijfcilinder door emissie-eisen. Het gerucht ging dan ook de ronde dat Audi Sport de viercilinder uit de S3 zou gebruiken met toevoeging van elektropower. Maar daar moesten ze duidelijk niets van weten, en de vijfcilinder werd gewoon doorgezet. Tot grote blijdschap van alle puristen.
2. Dat motorblok, ohhh dat motorblok… (deel 2)
Omdat het motorblok zo belangrijk is in de RS 3, besteden we er twee redenen aan. Het mag dan niet het meest verfijnde of modernste stuk techniek zijn, maar het karakter maakt alles goed. Een soepele loop bij lage toeren, bruisend van vermogen bij middelhoge toeren en een finaal eindschot waar je helemaal wild van wordt. Bijna even belangrijk daarbij is het prachtige geluid dat er uit de dubbele uitlaat van de RS 3 vloeit. Een georkestreerde symfonie van geknal en gebeuk dat lijkt op een mini-V10. En ja, dat is het eigenlijk ook. De gretigheid waarmee het blok toeren wil maken en de onverstoorbare reactie op het gas – zonder gestoot – maakt het een kunstwerk om mee te rijden. Je wil er ook volgas mee rijden, je wil hem op zijn donder geven. De vijfcilinder lijkt er wel om te vragen. Hij daagt je continu uit om hem harder te pushen.
3. De sublieme wegligging
Waar de vorige generatie RS 3 serieus wat last had van onderstuur, lijken die problemen grotendeels opgelost. Enkele technieken die Audi Sport daarvoor heeft toegepast zijn het beter in balans brengen van de gehele auto en het monteren van voorbanden die breder zijn dan de achterbanden. Het resultaat is een machine die op de weg plakt als ware het een van de grond opgebouwde sportauto. En dat is het – voor alle duidelijkheid – niet. Om het heel simpel te stellen is dit een Volkswagen Golf, want hetzelfde basisplatform als de A3, die serieus onder handen is genomen. Dat is niet denigrerend bedoeld, want de vele aanpassingen hebben duidelijk hun vruchten afgeworpen. Tel daarbij nog de quattro-vierwielaandrijving en je komt nergens grip tijdens het optrekken tekort.
4. Het stuurplezier
Aansluitend op de geweldige wegligging, besteden we deze alinea puur aan het stuurplezier. Ook dat was bij oudere generatie Audi RS’en niet altijd hoe het moest zijn, met meestal een te vage besturing die je als bestuurder niet voldoende betrok. Wij, motorrijders, weten hoe belangrijk dat een fijn sturende motor is. Wel, in een (sportieve) auto is dat niet anders. De RS 3 heeft het in ieder geval goed voor elkaar. Zeker niet perfect, maar je krijgt wel een connectie met de auto. En daar gaat het tenslotte om. Dat begint bij het – op onze testwagen – knappe alcantara stuur met afgeplatte onderkant dat als gegoten in je hand ligt. Dat alcantara zorgt steeds voor een warm gevoel, ook bij koude dagen zoals in onze testperiode, en de afgeplatte onderkant geeft je meteen een racy gevoel. Het stuurgevoel zelf is heel aangenaam omdat de auto superstabiel aanvoelt. Je krijgt dus geen harde schokken door het stuur als je eens door een wegoneffenheid rijdt. Dat zorgt voor minder feedback, maar die misten we niet. Ook de stuurprecisie mocht nog wat beter, maar we zijn al bij al heel blij met deze afstelling van Audi Sport.
5. De praktische inzetbaarheid
400 pk, 500 Nm en 0-100 km/u in 3,8 seconden, terwijl dat potentieel verpakt zit in een sedan met ruim plaats voor vier personen – vijf als het moet – en een diepe koffer van 321 liter. Het mag duidelijk zijn dat de RS 3 perfect dagelijks te gebruiken is. Logisch, want een A3 is dat ook, maar het gaat ons eerder over het rijgemak. Je moet natuurlijk wat meer aan de benzinepomp staan, maar daar kies je voor met een RS-model. Bovendien kun je er een heel onopvallende machine van maken als je hem in het zwart bestelt met normale wielen en alle logo’s laat verwijderen. Het moet al een kenner zijn die doorheeft dat het een RS-model is. Of je doet helemaal gek en gaat voor een opvallende kleur zoals Kyalamigroen (zie foto’s), Turboblauw, Pythongeel of Tangorood. Die tinten combineren bijzonder goed samen met de vele zwartgekleurde onderdelen zoals de grote grille, diffusor achteraan en meestal zwarte wielen. Wij zeggen: ga voor dat kleurtje!
Motor waarmee je de Audi RS 3 kunt vergelijken: MV Agusta Turismo Veloce
Hier moesten we niet lang over nadenken, want vermits de Audi RS 3 een vijfcilinder heeft, gingen we op zoek naar een geschikte motor met een oneven aantal cilinders en voldoende comfort. Op die manier kwamen we uit op de MV Agusta Turismo Veloce, een al even karaktervolle tweewieler die eveneens perfect dagelijks bruikbaar is. Net zoals de RS 3 is ook de Turismo Veloce uitgerust met een hele lijst aan elektronica om het prestatiepotentieel zo goed mogelijk op het asfalt te krijgen. Maar pas op dat je deze Audi-MV Agusta-combinatie nooit echt koopt. Bij Ducati zullen ze niet zo blij zijn…