Test: BMW iX M60: Elektro-obesitas

De BMW iX M60 draagt dan wel een ‘M’ in zijn naam, maar ondanks zijn pakhuis aan pk’s en newtonmeters is deze bijna 2,6 ton zware mastodont geen sportieveling. Het is wel een imagobooster vanjewelste die alleen vrede neemt met superlatieven op het vlak van prestaties, uitrusting én prijs.

Geen echte M

Met een vermogen van 455 kW of 619 pk en een maximumkoppel van maar liefst 1.100 Nm is de iX M60 de krachtigste elektrische auto van het Beierse merk die alles en iedereen het nakijken geeft als het gaat om afmetingen, gewicht, prestaties en prijs. Dit is absoluut geen spek voor ieders bek, want met een vanafprijs van 136.500 euro is hij zelfs nog 31.600 euro prijziger dan de al niet bepaald goedkope iX xDrive50 met dezelfde batterij. De meerprijs van de M60 zit ‘m in de magische M die in dit geval verwijst naar M Performance, want dit is geen ‘echte’ M. De iX M60 is het liefdeskind van BMW i, de BMW X-modellen en BMW M GmbH, met het summum van wat BMW i aan elektrotechnologie biedt, de stijl en kenmerken van de X-SUV’s van het merk en de sportieve insteek en dynamische eigenschappen van de sporttak van het Beierse merk.

619 pk & 1.100 Nm

Qua koppel en vermogen laat de iX M60 niets te wensen over. Met zijn twee elektromotoren die niet voorzien zijn van een permanente magneet, maar elektrisch worden aangezwengeld (waardoor ze geen kobalt of nikkel nodig hebben en dus ‘ethischer’ zijn dan klassieke synchrone elektromotoren met permanente magneet), wordt een output van niet minder dan 455 kiloWatt of 619 pk gegenereerd, waarvan 360 kW van het exemplaar achterin en 190 kW voor de motor die de voorwielen van kracht voorziet.
Zo mogelijk nog indrukwekkender is het maximumkoppel. In de Sportmodus piekt dat bij 1.015 Nm, terwijl in combinatie met de Launch Control-functie tot 1.100 Nm vrijkomt. 
De trekkracht is dus fenomenaal, en de grip van de vier aangedreven megawielen (minimaal 21, optioneel 22 duim groot) is foutloos, terwijl het stoplichtsprintje met de hulp van de Launch Control-functie niet meer dan 3,8 seconden in beslag neemt (4,6 seconden voor de iX xDrive50). Dat dat cijfer niet nog lager ligt, heeft natuurlijk te maken met het leeggewicht van 2.509 kg van deze kolos. De topsnelheid is begrensd op 250 km/u en ligt daarmee – noblesse oblige – nog 50 km/u hoger dan die van de iX xDrive50.

Zelfde accu als de ‘50‘

De accu van de iX M60 heeft een netto-inhoud van maar liefst 107,5 kWh (bruto is dat 115,5 kWh) en is identiek aan die van de iX xDrive50, maar groter dan die van de iX xDrive40 die het bij 73 kWh netto (76,6 kWh bruto) houdt. Terwijl de ‘50’ met die accu 551 tot 629 kilometer ver zou raken volgens de WLTP, houdt de M60 het bij een afstand van 501 tot 566 kilometer. Dat is – zelfs wanneer je er een vierde aftrekt zoals vaak noodzakelijk is bij EV’s – nog steeds ruimschoots voldoende om slechts één of twee keer per week een laadpaal op te moeten zoeken.
Tijdens onze testperiode met druk verkeer en weinig snelweg verbruikte onze M60 gemiddeld 23,8 kWh/100 km, wat precies binnen de door BMW aangekondigde scope van 21,8 tot 24,7 kWh ligt. In de praktijk is een afstand tussen laadbeurten van zo’n 450 kilometer dan ook perfect haalbaar. Wie weinig snelwegkilometers afmaalt, haalt zelfs de 500. Van range anxiety is hier dus amper of geen sprake, zeker niet als je weet dat BMW’s top-EV kan snelladen aan 195 kW en wisselstroom tot 22 kW aankan. De iX kan ook veel energie recupereren bij het vertragen of afremmen, en voor de liefhebbers is het perfect mogelijk om met deze SUV aan ‘one pedal driving’ te doen, waarbij het rempedaal zo goed als niet meer nodig is bij een normale rijstijl.

M-ophanging en demping

BMW M herwerkte de aandrijflijn, maar ook de ophanging kreeg een stevige M-saus. Zo komt de M60 standaard met een M-specifieke set-up voor de luchtvering op de twee assen en zijn de schokdempers elektronisch gestuurd. Hij combineert daarmee een voor een auto met dergelijk prestatiepotentieel opmerkelijk rijcomfort bij een rustige rijstijl met opvallend goed onder controle gehouden koetswerkbewegingen en een door het standaard Integral Active Steering sportief maar geruststellend weggedrag wanneer de bestuurder het stroompedaal vloert. De demping is zelfs in de meest comfortabele setting wel strakker dan op de minder krachtige varianten van de iX. Het hoge gewicht mag dan wel nooit volledig weggevaagd worden, toch is het opmerkelijk om vast te stellen dat er een zekere sportiviteit schuilt in het weggedrag van deze mastodont. 
De aandrijving gebeurt in normale situaties altijd op de achterwielen, voor een zo groot mogelijk rijbereik, maar bij hogere zijdelingse snelheden of verlies aan grip komen de voorwielen tussen en zorgen ze voor een optimale verdeling van vermogen en koppel en extra stabiliteit.

Hans Zimmer-soundscape

Elektrische auto’s missen de auditieve beleving van modellen met een verbrandingsmotor. Dat is onvermijdelijk het oordeel van wie de sound van een brullende zescilinder, een grommende V8 of een spinnende V12 weet te waarderen. BMW zorgde echter voor een alternatief in de vorm van het door de speakers afgespeelde ‘BMW IconicSounds Electric’-geluid met specifieke M-karakteristieken. Filmmuziekcomponist Hans Zimmer werkte mee aan het ontwerp van een geluid dat als alternatief voor de klank van uitlaat en motor voor extra beleving zorgt. In het geval van de M60 is het geluid in de Sport-settings als van een ruimteschip en neemt het in volume toe naarmate de snelheid groeit om bij constante snelheden weg te vallen en zo geenszins te storen. Wij wisten het zeker te waarderen, al blijft een V8 altijd beter klinken dan eender welke kunstmatig gegenereerde sound.
De iX M60 is een geweldig uitstalraam van technologisch kunnen, maar geen echte M. Door zijn hoge gewicht en enorme afmetingen kan hij namelijk nooit een echte sportauto zijn. Als je weet dat de acceleratie- en hernemingscijfers van de iX xDrive50 ook al uitzonderlijk zijn, lijkt de meerprijs van meer dan 31.000 euro die BMW verlangt voor de M60 te veel. Wie met net wat minder pk’s kan leven, is dan ook beter af met de 50.

Tekst: Stijn Blanckaert