Vier minuten vragenvuur: MotoMorini Seiemmezzo SCR en STR

Herrijzenis, comeback, retour. Hoe je ‘t ook wilt noemen, MotoMorini is helemaal terug. En hoe. We mochten eerder dit jaar al kennismaken met de bijzonder geslaagde X-Cape 650, en nu bouwt MM ook een naked en een scrambler rond hetzelfde blok. Wij reisden naar Frankrijk af om de Seiemmezzo-tweeling aan de tandwielen te voelen.

MotorNieuws: Eeneiig, of twee-eiig?

Jelle Verstaen: “Aangezien de technische fiches van scrambler-versie SCR en de naked STR tot ver na de komma gelijklopen, zijn we geneigd om eeneiig te antwoorden. Beide motoren hebben exact dezelfde 649cc tweecilinder lijnmotor aan boord (in beide versies goed voor 60 pk / 54 Nm), exact dezelfde ophanging, remmen, zadelhoogte, gewicht en tankinhoud. De minieme verschillen zitten ‘m in het kuipwerk, het stuur, de kleur van de voorvorkpoten, de zadelkleur en -stiksels, de spatborden en de wielen/banden.”

MotorNieuws: Kortom, een ritje op één van beide was voldoende voor een oordeel?

Verstaen: “Niet helemaal. De verschillen qua rijhouding en rijgevoel zijn opmerkelijk: Enerzijds duwt het hogere stuur van de SCR je lekker mooi rechtop in het zadel, waardoor je goed zit voor een ontspannen rit. Dat terwijl je op de STR meer over de tank heen leunt, meer over het voorwiel hangt en naar je gevoel kwieker stuurt. Ook de keuze voor gegoten wielen en Pirelli Angel GT’s op de STR en de MT 60 RS’en met spaakwielen op de SCR, zorgt voor een opvallend verschil in stuurgedrag. Waarbij die laatste – ondanks volledig identieke vering/demping zachter voor de dag lijkt te komen.”

MotorNieuws: Het blok zelf kennen we nog uit de X-Cape 650. In welke machine komt het nu het best voor de dag?

Verstaen: “Wel, ondanks de identieke prestatiecijfers met die allroad, heb ik het gevoel dat de STR en SCR meer zullen profiteren van de 649cc twin. Onderin is hij namelijk onderhevig aan relatief veel on/off en wat vrije slag op het gashendel, vanaf 3.000 toeren pikt het blok mooi lineair op tot bij de 6.000 omwentelingen. Vanaf dat punt verandert de uitlaatnoot naar een dreigend gehuil, klimt het blok nog gretiger in de toeren en sleurt het door tot voorbij de 10.000 tpm. Waarbij je amper gelooft dat er slechts 60 pk voorhanden is. Een gewèldige krachtbron.”

MotorNieuws: 60 pk, net te veel voor A2-rijders, dus.

Verstaen: “Klopt, al heeft MotoMorini voor zowel de STR als SCR een licht gemuilkorfde A2-versie in de aanbieding. Ideaal voor jonge rijders, die zowel van de looks als de hoogstaande afwerking zullen kunnen genieten voor een prijs die lager ligt dan die van pakweg een MT-07.” 

MotorNieuws: Da’s meteen wel een stevige referentie in het segment.

Verstaen: “En toch… Voor 7.199 euro / 7.599 euro haal je respectievelijk een STR of SCR in huis, die onder meer kunnen pronken met een heel knap en makkelijk te bedienen 5-duims dashboardje, een volledig instelbare Kayaba UPSD-voorvork, instelbare hendels, Brembo-remmen, verlichte knoppen,… Een pakket om trots op te zijn. Dat ook nog eens stuurt, remt, klinkt en presteert zoals je ‘t zou hopen. Dit wordt gewoon een hele lastige klant voor de zogenaamde A-merken.”

MotorNieuws: Wel verdraaid, ik krijg al zin om er eentje te testen. Helemaal niks op aan te merken, dan?

Verstaen: “Tijdens de veelvuldige motorwissels – kwestie van met elke kleurstelling van elke versie voor de lens te passeren – viel me op dat er grote verschillen zitten tussen de prestaties van de versnellingsbakken. Die waren steevast trefzeker, maar de bediening varieerde van erg soepel tot ronduit hakerig. Al dient gezegd dat nagenoeg elke motor op deze test exact nul kilometer op de teller had bij vertrek. Een degelijke rodage had daar vermoedelijk een uniformer beeld laten zien en voelen. ”