Vier minuten vragenvuur na de test van de Vespa GTS 300

Een nieuwe Vespa. Dan moet je al een kenner zijn om de verschillen met het voorgaande model te spotten. Het oeroude iconische design werkt ook nog steeds vandaag. Sympathiek, afgerond, mooi afgewerkt, aandacht voor detail en lief. Ook in de sportievere GTS-vorm, zoals wij hem in Rome rijden. Op een zaterdag. Bij mooi weer. Dus dat betekent veel verkeer en veel drukte. Maar we laten ons niet opjagen. Daar zorgt de Vespa wel voor.

MotorNieuws: Hoe bedoel je, “daar zorgt de Vespa wel voor”?

Gijs Gilis: “Simpel, de Vespa GTS 300 rijdt bijzonder soepel, stil en aangenaam. Zo lief als hij eruitziet, zo bolt hij ook door de drukte van de stad. De 300cc-ééncilinder draait stil, pikt zacht op en levert toch voldoende pit. Het lijkt wel een elektrische ervaring, en dat bedoelen we in de positiefste zin van het woord. Enkel bij stilstand voel je de trillingen van het motorblok, maar eenmaal op toeren verdwijnen die als je verkeersvriendelijkheid in de straten van de Romeinse binnenstad.”

MotorNieuws: Was het weer een wedstrijdje ‘om ter meest claxonneren’?

Gilis: “Zoiets ja. En je kunt ook moeilijk anders. De Vespa wekt echter zo’n sympathie bij de Italianen (en buitenlandse toeristen) op dat het meeste getoeter gevolgd wordt door een duim omhoog. Ook zigzaggend door het fileverkeer wordt perfect getolereerd, en gaat bovendien perfect met de kleine, lage en vooral lichte GTS. Op dit terrein blinkt hij uit, waardoor het geen stressvolle reis was, maar eerder een boeiende en plezante trip.”

MotorNieuws: Ben je ook nog wat gaan rijden buiten het stadscentrum?

Gilis: “Si! Op een prachtige kronkelweg die rechtstreeks naar het Braccianomeer leidt. Weinig verkeer, fijn asfalt en voldoende heuvelachtig om de 300 eens stevig aan de tand te voelen. Dat deed hij trouwens helemaal goed. Er zit behoorlijk wat power in het 23 pk sterke blokje, wat ook tot uiting komt door het lage drooggewicht van de GTS (150 kg). Hij voelt ook best baanvast en stabiel aan als het wat harder gaat, maar echt uitdagen tot de limieten opzoeken doet hij niet.”

MotorNieuws: Laat me raden, jij hebt dat wel gedaan.

Gilis: “Qua hellingshoek niet, maar we hebben wel de limieten van de elektronica opgezocht, zijnde het ABS- en tractiecontrolesysteem. We weten dat Italianen sterk zijn met de afstelling van elektronica, en op de GTS 300 is het niet anders. ABS schiet bijna onmerkbaar in en ook het tractiecontrolesysteem doet zo goed als naadloos zijn werk. Heel zachtaardig en zonder hevige schokken. Soms voel je het zelfs helemaal niet, terwijl je wel het lampje ziet branden. Knap werk.”

MotorNieuws: Voor zij die veel op natte kasseistenen rijden, zullen Vespa dankbaar zijn. Goede terugreis!