Lente in het land: rijd jij binnenkort onze top 5 motorwegen in Europa?
Aah, éindelijk kunnen we weer uitkijken naar een eerste lenterit. Inspiratie nodig? Geen zorgen, want wij hebben vijf fenomenale Europese wegen voor u opgelijst. Maar wat zijn de elementen die een doorsnee strook asfalt verheffen tot een geweldige weg voor motorrijden? Een ontelbaar aantal bochten, misschien? Of een afgelegen locatie, zonder al te veel automobilisten of pedaalridders in de buurt? En een waanzinnig uitzicht en een foutloos gegoten ondergrond om het af te werken? Dan hebben wij goed nieuws: we hebben vijf pareltjes van motorwegen voor u uitgezocht, die wat ons betreft op elk motorisch verantwoord reislijstje thuishoren. Hoeveel ken jij er al?
Grossglockner
Aftrappen doen we met een oude bekende voor veel motorrijders – en een absolute must-ride voor wie ‘m nog niet op de radar had staan. Gedurende maar liefst 68 kilometer ploegt deze reep asfalt zich een – eh – weg door weides, gletsjers en over de gelijknamige Alp (met z’n 3.798 meter de hoogste van Oostenrijk), waarbij je na elke haarspeldbocht opnieuw met de mond vol tanden staat door wat zich voor je ogen voltrekt. Waanzinnig mooi. Het stuk tussen Vorfusch en Winklern is perfect geplaveid, en er geldt een snelheidsbeperking van 100 km/u. Snelheden die je enkel op de rechte stroken tussen twee hairpins kan halen, maar dat doe je vaker niet dan wel, als je ook van het uitzicht wil genieten. Niet twijfelen, doen. Op ’t eind maak je geheid een U-bocht voor nog eens 68 kilometers, beloofd.
Trollstigen
Laat ons meteen een open deur intrappen: Noorwegen moet je als motorrijder ooit hebben bezocht. Van de ongeëvenaarde vergezichten, over de majestueuze rotspartijen die zich in de talloze fjorden storten: het land is de exponent van natuurlijke schoonheid in Europa. Als je er dan toch vertoeft, kan je maar beter ook de Trollstigen even aan je voorwiel rijgen. De zogenaamde ‘Trollenladder’ trakteert je op enkele haarspeldbochten, terwijl het asfalt richting diepte kronkelt. Zelfs de stoerste motard blijft niet onbewogen bij deze parel. Voor je een fikse omweg inzet is het misschien belangrijk om weten dat de Trollstigen zelf niet zo bijzonder lang is, maar wel deel uitmaakt van de Geiranger National Tourist Route. Die zwiept gedurende 100 kilometer langs ettelijke watervallen en fjorden, om zich tot slot richting de bodem van het Romsdal te boren. Geweldig stukje rijden.
Kotor Serpentine
Had je nog nooit gehoord van deze monsterlijke schoonheid, dan is het je bij dezen vergeven. Nochtans is de Kotor Serpentine een niet te versmaden pronkstuk van de Montenegrijnse wegenweelde. De Serpentine zelf is onderdeel van een splendide kust-en-bergweg, die in het historische Cetinje aftrapt en 38 kilometer verder eindigt in één van de mooiste baaien van Montenegro: de Boka-baai in Kotor. Hoewel die goed bewaarde, middeleeuwse stad zeker een bezoekje waard is, hou je je aandacht het best bij de weg. De Serpentine zelf is ‘amper’ 8 kilometer lang, maar bestaat uit 16 haarspeldbochten, die door boordstenen-met-gaten van duizelingwekkende afgronden worden gescheiden. Oefen die kijktechniek dus zeker nog even voor je afreist, en – hoewel verleidelijk, met dit waanzinnige uitzicht over de baai – houd je ogen op de weg tot je je motor even kan parkeren voor een panoramisch uitzicht. Het wegdek zelf is immers in een erbarmelijke staat, helaas.
Passo Rolle
Vergeet de Sella Ronda met z’n waanzinnig mooie maar tijdens de zomermaanden onvermijdelijk overbevolkte Passo Campolongo, Pordoi, Sella en Gardena. Wij hebben een leuk alternatief. De Passo Rolle is zonder twijfel een van de mooiste passen in de Italiaanse Dolomiti, die – raar maar waar – onder de radar lijkt gebleven bij de meeste toeristen. Deze nagenoeg perfect geasfalteerde weg trakteert je al rijdend op de meest schilderachtige bergzichten die je je kan wensen. Vanaf Predazzo zoef je langs het Lago de Paneveggio, dwars door een dens woud en op het eind krijg je een oogverblindend zicht over de Pale di San Martino. Tip van het huis: rijd ‘m zeker ook even vanuit San Martino de Castrozza op, waar het aantal haarspeldbochten nog wordt opgeschroefd.
(Foto: AltaViaDelSale.com )
Alta Via del Sale
In tijden waarin TET-routes hoogtij vieren, valt ook een offroad route niet te versmaden. Neem nu de Alta Via del Sale. Dat is een volledig onverharde, oude militaire weg die Limone Piemonte, in de provincie Cuneo, en Monesi di Triora, in Ligurië, met elkaar verbindt. Goed voor maar liefst 56 km aan majestueuze vergezichten en gravelplezier voor de liefhebbers. Van eind juni tot oktober mag je er te voet, op de fiets én met de motor of wagen over rijden – maar plan je trip niet op dinsdag of donderdag. Dan worden gemotoriseerde voertuigen immers geweerd. De Alta Via zelf is gebonden aan openingsuren (8u tot 18u), waarbij een oversteek ongeveer 4 uur in beslag neemt. Zeker als je besluit om halverwege een picknickje te placeren, met één van de indrukwekkendste (en stoffige) vergezichten die je in Zuid-Europa aantreft. Niet twijfelen, doen.
