Lezerstest: BMW R18-gamma
BMW was zo vriendelijk een aantal van hun R18’s ter beschikking te stellen om door Motornieuws-lezers aan de tand gevoeld te worden. We verzamelden een bont allegaartje niet-cruiser rijders om de cultuurschok met de 1.800cc dikke Boxer zo groot mogelijk te maken.
Daarbij stippelden we een route uit doorheen de Vlaamse Ardennen langs wegen die niet altijd het favoriete terrein zijn van een R18 met op z’n minst 345 kilogram droog aan de haak. Het leuke als ervaringsdeskundige is de gelaatsuitdrukkingen monsteren wanneer de startknop wordt ingedrukt. Wanneer de dikste boxer aller tijden aanslaat, krijg je een soort draaimoment vergelijkbaar met een musclecar en maakt de hele machine even slagzij. Niks om je zorgen over te maken, maar het is grappig om te zien hoe elke deelnemer daar initieel even van schrikt. Na een korte briefing over de route, de rijdmodi die BMW ‘Rain,’ ‘Roll’ en ‘Rock’ heeft gedoopt én de handige achteruitversnelling kunnen we op pad. Een route van dik drie cijfers inclusief een lunchstop moet volstaan om nadien de deelnemers naar hun bevindingen vragen.
Steven Dumongh
Eigen motor: BMW R Nine T
“Het blok is verrassend dociel.”
Het is even wennen, komende van m’n eigen R Nine T. De lange wielbasis en hoge gewicht hebben uiteraard hun invloed op het stuurgedrag, maar dat is enkel bij lage snelheden wat opletten. Eens vlotter rijdend, zelfs over kasseien, valt de R18 aardig te sturen. De grootste verrassing was het motorblok. Ik had het veel ruwer verwacht en stenen uit de grond sleuren bij elke beweging van je rechterpols. Maar het blok is zo dociel en het koppel zo verspreid dat het eerder een ontspannend effect dan pure opwinding veroorzaakt. Zelfs in ‘Rock’ vond ik het nooit overweldigend. Ja, verrassende ervaring, anders dan verwacht, maar wel een positieve.
Gert-Jan Carrette
Eigen motor: Yamaha T700 Ténéré
“Ik heb een hele rit zitten glimlachen.”
Ik heb een hele rit zitten glimlachen en ben helemaal in de chopper-modus geraakt onderweg, iets wat niet m’n gewone manier van rijden is. Vooraf wist ik totaal niet wat ik moest verwachten. Door een kleine fysieke beperking is het ook altijd even afwachten in hoeverre ik de koppeling kan bedienen, maar dat lukte meteen goed. Het blok en de koppeling werken heel mooi samen, zodat je enkel een beetje aandacht moet besteden aan het gewicht bij traag rijden. Je zit erg laag en wat onderuitgezakt, maar dat draagt bij tot de cruiser-beleving. De lage bouw heeft wel z’n invloed op de grondspeling die ik vrijwel meteen helemaal opgebruikte. Het is wel even schrikken als de treeplank de grond raakt, maar gaandeweg ga je dat ook leuk vinden. En het beperkt ook een beetje het oneigenlijke gebruik. Ook al moedigde de roffel van de optionele, sportiever uitlaat me soms wat aan. Het is een motor die nooit bij me zou opkomen om aan te schaffen. Maar ik moet zeggen dat ik er deze dag heel hard van genoten heb.
Gaetan De Mulder
Eigen motor: Yamaha T700 Ténéré
“Laat je leiden door je cruise-instinct en de R18 doet het uitstekend.”
Ik kan me grotendeels aansluiten bij wat m’n collega-Ténéré-rijder zegt. Het is geen motor waartoe ik mee aangetrokken voel, maar net daarom wilde ik ‘m eens proberen. En hoewel de wegen die we reden een stuk meer op de Ténéré of Adventure-leest geschoeid bleken, was het een erg aangename rit. Open helmpje, zonnebril, genieten van de zon en de wind op je neus. Ook niet overdreven veel elektronica die je dient te ontcijferen. Het is onthaasten, waarbij het koppelrijke blok je schakellui laat rijden en je nog meer gaat ontspannen. Het gewicht blijft wel wat opletten in korte bochtjes en smalle wegen waar je de R18 niet zomaar even van lijn verandert. Maar op de wijdere stukken voelt de R18 zich erg goed thuis en speelt al dat gewicht totaal geen rol. In die zin zijn ook de remmen wat opletten, want 345 kilogram staan niet meteen stil, maar zolang je niet als een gek op elke bocht afstuift en je laat leiden door je cruise-instinct doet de R18 het ook daar uitstekend.
Theo Van Osch
Eigen motor: BMW R1200 GS Rally
“Het is een trekpaard!”
Ik heb met R18’s twee gereden, de standaard ongekuipte en de R18 B. De ongekuipte variant vond ik een stuk fijner rijden, wellicht omdat de B nog zwaarder is. Ik ben helemaal niet gewend aan zo’n groot apparaat, maar de R18 heeft wel indruk op me gemaakt. Niet zozeer bij het starten en door het kantelmoment, want dat ben ik als BMW-rijder wel gewend. Maar gewoon in de mate dat de R18 lekker rijdt en stuurt. Tenminste, zolang de ondergrond niet te uitdagend wordt. Op sommige van jullie Vlaamse wegen, wat ik als Nederlander wel mag zeggen, schiet de vering toch wel wat tekort. Maar de wegen waren dan ook wel erg uitdagend voor dit soort machine. Zo voel hij ook stilstaand en in korte bochtjes best zwaar aan, maar eenmaal op snelheid doet-ie het echt wel goed. Waarbij ik met 46 jaar ervaring en een hele hoop motoren op m’n actief kan zeggen dat ik de BMW fijner vind rijden dan z’n bekende, Amerikaanse tegenhangers. Alleen al qua grondspeling. En het blok is fenomenaal. De power van onderuit maakt dat je ergens tussen 1.500 en 3.000 toeren kan blijven. Meer heb je niet nodig. Het is een trekpaard!
Dieter Roelens
Eigen motor: BMW R1300 GS
“Rock & Roll!”
Ik had me vooraf wel wat vragen gesteld bij het gewicht en de handelbaarheid. Maar eens je rijdt merk je daarvan weinig of niets meer. Het maximale koppel van 158 Nm spreekt tot de verbeelding en die verwachtingen worden ruimschoots ingelost. Van rustig toeren in 4de tot het “ik trek hier de kasseistenen uit de grond” gevoel,” zalig! Ik betrapte er mezelf meermaals op dat ik hardop zat te lachen, en dat zegt al veel natuurlijk. Ook de “feel” is puur old school met moderne techniek, maar tegen de middag toen we Oudenaarde kreeg ik wat last van zadelpijn. Na de middag wisselde ik met een Roctane-model in een erg mooie matte kleur voorzien van koffers en een hoger stuur. Deze voelde anders aan door het comfortabeler zadel en het hogere stuur. Maar eens op weg werd duidelijk dat deze echt wel anders zit en rijdt en daardoor best wel geschikt is voor een meerdaagse rit door pakweg een stukje Frankrijk.
Het TFT-scherm op de Roctane stond wat anders gepositioneerd waardoor ik het moeilijker leesbaar vond. Maar dat kan ook aan m’n weigerachtigheid t.o.v. een multifocale bril liggen. De breed uitkomende cilinders zorgen er ook wel voor dat je naar voor toe nogal beperkt bent in beenruimte. Bij mij viel het met m’n 1,82m op deze rit best mee, maar ik kan me goed voorstellen dat iemand met langere benen daar vlugger last van ondervindt. Ik kan enkel concluderen dat deze motor perfect doet waarvoor gemaakt is, en plezier garandeert. In de configurator op zoek naar mijn ideale R18 kwam ik vlot boven de 27.000€ uit en dat is natuurlijk veel geld voor een toch niet bepaald multifunctionele motor… Maar hey, rock ‘n’ roll!
