Eerste test: 2025 Ducati Multistrada V4 S

Op de lange weg richting de voorstelling van de 2025 Ducati Multistrada V4 S, zat ik me af te vragen wat er ook alweer te verbeteren valt aan Ducati’s vlaggenschip, zoals ze het zelf noemen. En hoewel ik behoorlijk wat tijd in het zadel heb doorgebracht van z’n voorganger, één keer zelfs een uur of elf aan een stuk, moest ik het antwoord schuldig blijven. En toch heeft Ducati naar eigen zeggen 40 zaken aangepast aan de Multistrada V4 S.

Ik herinner de Ducati Multistrada V4 S als praktisch, ruim, geweldig afgewerkt en ‘gaand als de spreekwoordelijke brandweer.’ Voeg daar ook ook nog ‘uiterst verfijnd’ aan toe. Dat was m’n grootste opmerking na het rijden van de eerste V4 S, komende van de brute 1260 L-Twin van voor 2021. Dat was een motor die me bij de eerste streep gas naar de keel greep en de grip daar vrij stevig behield. De eerste V4 S beschikte over een veel zachtere inborst, tot je met behoorlijk veel gas ‘6’ op de toerenteller aantikte, waarna je ook in World Superbike territorium verzeild raakte. Op wat in wezen een allroader zou moeten zijn, maar je had het allemaal iets meer zelf in de hand zeg maar.

Homogener

Wat is er nieuw? De styling is subtiel aangepakt met een iets andere kleurstelling op de zijpanelen, terwijl het frame nu dezelfde kleur als de achterbrug (die 1 mm hoger staat voor) heeft gekregen, wat een ‘homogener’ gevoel geeft. De snavel heeft een licht aangepaste vorm, met het radarsysteem geïntegreerd, als je de ‘Radar’-versie aanschaft tenminste, maar daarover verder meer. De bagagekoffers en topkofferbevestigingen zijn 25mm naar achteren geplaatst en dit om de passagier meer beenruimte te geven. Ik heb nooit zelf achterop een Mult V4 gezeten, maar nogal wat klanten vonden dat een probleem. Opgelost dus. En ook de bagagedrager achteraan is steviger gemaakt, zodat een eventuele topkoffer ook wat meer ruggensteun geeft aan de passagier.

Wereldprimeur

De nieuwe gesmede wielen, die wij op de weg hebben gebruikt, besparen 2 kg, terwijl de gespaakte adventure-wielen ook 3 kg lichter zijn dan de wielen die beschikbaar zijn voor de 2024-editie. De schijfrem achter is groter (280mm) dan voorheen voorzien van een nieuwe remklauw en hoofdremcilinder. Een andere grote verandering, die een wereldprimeur lijkt te zijn, is de opname van een gecombineerd remsysteem (CBS) dat in beide richtingen werkt. Net als bij een bestaand CBS stuurt het indrukken van de voorrem enige remdruk naar het achterwiel, maar in ABS-modus 3 staat, wordt bij het bedienen van de achterrem een kleine hoeveelheid druk naar het voorwiel gestuurd.

Verlaging

Waarbij we naadloos overgaan in het hoofdstuk ‘elektronica.’ De 2025 V4 S is geavanceerder dan ooit, daar waar de Multi al op topniveau speelde.  De elektronische, semi-automatische Marzocchi Skyhook-vering die kreeg  een nieuwe ‘strategie’ voor hobbeldetectie om kuilen glad te strijken. Het optionele radarsysteem, waarmee Ducati debuteerde in 2021 heeft nu een botsingswaarschuwing, bovenop de bestaande functies van dodehoekdetectie en radarondersteunde cruisecontrol. De nieuwe, automatische verlagingsfunctie (enkel op de S-versie) maakt op- en afstappen, evenals voet aan grond zetten een stuk makkelijker. Het systeem verlaagt de motorfiets tot 30 mm wanneer de snelheid onder de 10 km/u komt en brengt de motorfiets weer omhoog wanneer je harder rijdt dan 50 km/u. Het innzakken gebeurt heel snel, het omhoog komen heb ik nauwelijks gevoeld. Je kan tevens handmatig de Multi laten zakken door de veringsknop op het linker stuurhelft ingedrukt te houden. Je kunt deze functie alleen gebruiken bij stilstand en zowel de minimale voorspanning als het automatisch zakken zijn alleen beschikbaar op de S-versies van de Multistrada V4.

70 sensoren

Nog een elektronische update is de Ducati Vehicle Observer (DVO) die niet minder dan 70 sensoren koppelt aan de IMU van de motorfiets en ABS, tractiecontrole en wheeliecontrole regelt op basis van hoe de motorfiets wordt bereden. Kortom, als je hard rijdt, worden het ABS, de TC en de wheeliecontrol van de motor geoptimaliseerd voor de manier waarop je rijdt, terwijl de Skyhook-vering zich ook aanpast op basis van de omstandigheden en rijstijl. De Multistrada denkt dus ten allen tijde mee, zeg maar. De gebroeders Ducati die ooit begonnen in de elektronica voor het bedrijf motorfietsen ging bouwen, mogen op beide oren slapen.

Bijbels

Iets wat ik niet deed, want het weer in Italië was van Bijbelse, slechte proporties. Met dodelijk overstromingen tot gevolg. Geen weer om een hod door te jagen, laat staan een motor met 170 pk. M’n vrees bleek echter ongegrond. Het zijdezachte karakter van de Multistrada maakt dat ik meteen vol vertrouwen ga rijden, temeer er ook een nieuwe ‘Wet’ modus te selecteren valt. Maar ook in ‘Road’ en ‘Sport’ valt alles goed te behappen. Ik zou ook de motorrem kunnen bijstellen, mocht dat nodig zijn, maar ik ken geen enkel hachelijk momentje. Tot ik letterlijk geen hand meer voor ogen zie door de regen en dichte mist. Het ‘Forward Collisionn’ systeem gaat een paar keer af, wat toch voor een veilig gevoel zorgt, terwijl m’n spiegels me waarschuwen als m’n achterligger wat te dicht nadert.

Hard gewerkt

Ik wou dat ik kon zeggen dat de Multistrada V4S nog scherper en strakker stuurt. Het moet haast wel, mits de lichtere wielen en het 1mm hogere scharnierpunt wat voor minder ‘squat’ of inzakken zorgt bij het accelereren, waardoor de Multi nu op de gas beter de bocht rondt, maar het weer en de gladde wegen laten weinig fantasie toe. Het comfort zit in elk geval snor, met een erg uitgekiende elektronische vering die je over de weg laat glijden en ook zaken als het traploos instelbare windscherm. Dat doe je handmatig en mechanisch, maar zo makkelijk dat je je afvraagt wat andere merken soms in godsnaam bedenken om het zo moeilijk te maken. Dat we dat van een Italiaanse motorfiets noteren, zegt veel, zoniet alles over hoe hard Ducati aan de Multistrada V4 S heeft gewerkt. We schakelen ook even over op een Adventrure-model met spaakwielen en vatten daarmee ook een kilometer of 10 offroad aan. Ook daar toont de Multistrada zich als een enorm vertrouwwekkende motor, rekening houdend met rijklaar gewicht van 231 kilogram (229 inn de gewone-S-versie), maar opnieuw is opletten de boodschap. Het systeem met de vering die inzakt werkt ook hier feiloos en helpt enorm als je ergens moet halt houden en afstappen omdat een collega zich wat heeft verkeken op de doorweekte, half weggespoelde grondpaden.

Doordacht

Ik kan enkel zeggen dat de Multistrada V4 S minstens even goed afgewerkt, doordacht en verfijnd aanvoelt, terwijl de weinig keren dat de gas erop kon de prestaties nog steeds verbluffend zijn. Een kritiek die ik hoorde was dat het de Multistrada V4 (S) wat aan sensatie en karakter ontbrak. En in vergelijking met de BMW R 1300 GS, om wellicht z’n belangrijkste concurrent te noemen, heeft hij niet die punch onderin. Dat is nog steeds zo. Maar de Multistrada is op zijn beurt qua motorkarakter vele malen comfortabeler en als je even een paar versnelling terugtrapt met de onfeilbare quickshifter, minstens even snel als het om de knikkers gaat.

Veel meer kon ik niet concluderen voorlopig. Enkel dat de Ducati Multistrada V4 S nog steeds een ongelooflijke dijk van een motorfiets is gebleven, met hier en daar nog wat kleine ruwe randjes eraf geveild. Ruwe kantjes waarvan ik geeneens wist dat die er waren. Laat staan dat ik er nu heb weten vinden. Ik blijf het een nagenoeg perfecte motor vinden. Die nu dus nog iets perfecter is geworden. Al had er wat m’n persoonlijke portemonee ook wat meer van de prijs geveild mogen worden, maar goed, nagenoeg perfectie kost nu eenmaal geld. Standaard kost de Multistrada V4 € 20.999,- De V4 S, met zowat alle elektronica en elektrisch instelbare veren start vanaf € 25.590,- . De Rally Radar met spaakwielen begint op € 28.590,- en dan komen er nog de V4 Pikes Peak en RS met 17-inch voorwiel voor respectievelijk € 33.190,- en € 38.690,-.