Top 11: Supercrashes in het WK Superbike

Het is (bijna) vakantie voor de meesten. En dat betekent dat er gecrasht kan worden in bedden, fauteuils, hangmatten en een hoop Spaanse strandstoelen, terwijl u een andere overijverige handdoekenlegger te snel af wilt zijn bij het all-in hotel. Als u er dan toch ligt, kan u even kijken naar de 11 meest memorabele crashes in het WK Superbike.

Stéphane Mertens – Phillip Island 1992

Misschien wel de meest memorabele crash uit het WK Superbike staat op naam van ‘onze’ Stéphane Mertens die in 1992 een plek water raakte en zorgde voor een rode vuurbal.

Carl Fogarty – Philip Island 2000

King Carl Fogarty kon op z’n zachtst gezegd een beetje intens wezen. Zo ook in Phillip Island bij het inhalen van een tragere rijder tijdens de trainingen. De crash eindigde in een hoopje verwrongen metaal en botten tegen de bandenmuur. Meteen fin de carrière. Fogarty wou dat jaar nog deelnemen aan de Superbike in Mettet maar bij trainingen brak hij andermaal paar botten…

Pierfrancesco Chili – Assen 1998

Als er één iemand Fogarty naar de kroon kon steken qua intensiteit was het wel Frankie Chili. In het begin van z’n carrière gaf z’n grootvader ‘m voor elke race een glas rode wijn, om z’n zenuwen te kalmeren. In 1998 in Assen ging Chili op z’n plaat in de gevreesde Geert Timmer chicane en achtte Fogarty daar om één of andere reden verantwoordelijk voor. Tijdens de persconferentie achteraf stormde Chili, al dan niet dronken, in badjas de persruimte binnen om Fogarty een klap te verkopen.

Akira Yanagawa – Laguna Seca 1998

Akira Yanagawa zat in 1998 nog maar in z’n tweede volwaardige seizoen als WSBK-rijder. En hij wilde duidelijk wat bewijzen. Die bewijsdrang eindigde vaker dan niet in het grind, met in Monza een ZX-7R die helemaal in de hens gezet werd. Z’n meest brutale crash kwam er echter in Laguna Seca door Doug Chandler die bij het aanremmen van de beruchte Corkscrew ten val kwam en Yanagawa onderuit kegelde.

Michel Fabrizio – Philip Island 2008

In 2008 miste Michel Fabrizio z’n start compleet in Phillip Island. Vaak komen daar levensgevaarlijke toestanden uit voort, maar in dit geval is er gelukkig enkel de stratosferische lancering van Fabrizio’s laars te melden. Als er bij een volgende expeditie op het naburige Antarctica midden van het pakijs een racelaars wordt aangetroffen weet u meteen hoe dat komt.

Ayrton Badovini – Silverstone 2012

Op een halfnat Silverstone ontstond een geweldig gevecht dat winnend werd afgesloten door Loris Baz. In de laatste bocht ging Ayrton Badovini op z’n plaat op de natte curbstones, maar werd derde omdat Jonathan Rea z’n motor over de finish duwt voor ook hij erbij gaat liggen.

Troy Bayliss – Donington 2007

Troy Bayliss is misschien wel de WSBK-racer met het grootste paar ballen van allemaal. De man had ooit in een koetswerkbedrijf gewerkt en reed alsof hij nooit meer terug wilde keren naar dat soort van bestaan. In Donington 2007 ging het echter gruwelijk mis. Bayliss landde zo hard op z’n tank dat één van z’n testikels geamputeerd diende te worden achteraf.

Toprak Razgatlioglu – Portimao 2021

Toprak Razgatlioglu is gezegend met een buitenaards rijtalent. Hij rijdt met alles op de helft van het aantal wielen dat normale stervelingen daarvoor nodig hebben als het moet. Maar soms helpt een buitenaards talent om slechts de helft van het aantal wielen niet als daar een kapot spatbord onder raakt. Zeker niet als dat gebeurt in de meest gevreesde bocht van Portimao.

Alex Lowes – Navarra 2020

Alex Lowes is van geen kleintje vervaard als het op crashen aankomt. We durven te stellen dat dit de crash is waar we een motor het verst van al zien doorgaan. Waarbij een soort vreemd effect ontstaat waarbij Lowes’ Kawasaki vlak over het oppervlak lijkt te zweven als een steen die over water wordt geketst.

Edwards, Haga, Chili,… – Nürburgring 1999

De meest incidentrijke crash uit het WK Superbike komt er in Duitsland 1999. Nadat Igor Yerman z’n blok opblaast en alle olie naar buiten pompt gaat de race gewoon door zonder dat de marshalls iets door lijken te hebben. De ene na de andere titelpretendent gaat van de baan, met Colin Edwards die op volslagen redneck-manier aangeeft dat hij er niet echt mee kan lachen…

Scott Russell – Mexico 1993

En als uitsmijter de crash die gelukkig niet gebeurde. Het was eerder het kampioenschap dat volledig in elkaar stuikte.  In volle titelfinale moest het WK Superbike naar Mexico Stad. Of naar het stadspark, met daarin het circuit. Even voordien was er nog een concert van Michael Jackson en niemand scheen door te hebben dat er geracet werd. Want in volle training ziet Scott Russell plots een pick-up over start-finish hobbelen met medewerkers die het Jackson-podium dienden af te breken. Toen er ook nog een hond en een paar voetballen op de baan terecht kwamen was het welletjes. De race werd gecanceld en Scott Russel werd Kawasaki’s eerste wereldkampioen.