Vergelijkende test Ducati Diavel V4 vs Triumph Rocket 3 GT: Nachtcruisers

Als je denkt aan cruisers, dan leg je automatisch de link met rustig kabbelen over langgerekte, Amerikaanse wegen, waarbij je comfortabel zit op een Harley-Davidson of Indian. Maar in Europa geven sommige motormerken een andere invulling aan ‘cruisers’. Ze noemen ze ‘muscle cruisers’, ‘power cruisers’ en zelfs ‘hyper cruisers’. De Ducati Diavel V4 en Triumph Rocket 3 zetten de standaard in een niche die te gek voor woorden is. Cruisen met pk’s op overschot. ’s Nachts, want dan mag er al eens wat meer.

Opvallende entrée

We spreken af in Antwerpen. Een havenstad, want daar mag al eens wat meer. De Diavel V4 en Rocket 3 komen niet bepaald onopgemerkt aan in het centrum van de stad. Een felrode, knap verlichte, met een verschroeiend dikke achterband uitgeruste Ducati, en een nog dikkere, grotere en ridicuul knap afgewerkte Triumph. Bij Amerikaanse cruisers is het eerste wat opvalt het geluid. Dat is bij deze twee patsers niet het geval. Ze klinken mooi en ieder uniek, maar het is niet té. Niet té aanwezig, niet té luid. Ze zijn nochtans van stevige blaffers voorzien. De Ducati doet beroep op wat een vierarmige raketlanceerder lijkt, de Triumph heeft een double barrel shotgun rechts en een jachtgeweer met enkele loop links. Dus niet het geluid valt als eerste op, maar wel het uiterlijk en de knappe details van deze twee beesten, zeker in het donker. Zoals het achterlicht van de Diavel V4. Dat kun je vergelijken met een gescheurde hotpants, waarbij het zichtbare vel de rode lichtjes zijn. Bijzonder origineel gevonden en knap uitgevoerd. Verhuizen we naar de voorkant, springen de grote luchthappers meteen in’t oog. Veel te groot voor hun functie, maar daarom net zo cool. Het is allemaal een feest voor het oog. Een topfeest in een discotheek, waar opvallen soms belangrijker is dan al het andere.

Van jeans naar maatpak

Stappen we over op de Triumph, dan verhuizen we van de disco naar een privéfeest in een afgehuurd, chique kasteel. Onderweg wisselen we onze jeans en hemd voor een maatpak. De Rocket 3, hier in GT-uitvoering, heeft namelijk even knappe details, maar ze zijn niet zo zichtbaar op het eerste gezicht. Zoals de voetsteunen voor de passagier die in twee platforms uitplooien en nagenoeg onzichtbaar verdwijnen als ze zijn ingeklapt. Of de klepjes en dopjes van de motorvloeistoffen die een designprijs op zich zouden moeten winnen. De Rocket 3 is een prachtige, cleane motorfiets. Dat komt niet alleen door zijn cardanaandrijving, maar ook door de kunst van de ontwerpers om alles tot in de puntjes af te werken. De uitlaatbochten, de plakaatjes met ‘Rocket 3 GT’ en ‘2500cc’, de ‘T’ (van Triumph) in de verlichting,… Porno voor de ogen. Nee, erotiek. Van die sensuele soort. Niet van dat platte gedoe.

Op zoek naar duisternis

We ontsnappen aan de felle straatverlichting van de Antwerpse binnenstad en zoeken de duisternis in het havengebied op. Dit zijn geen machines die gemaakt zijn om aan lage snelheid 20 keer hetzelfde rondje voorbij de drukste cafés te maken – hoewel je ze zo helaas wel het meest zult zien – maar motoren waarmee op tempo gereden moet worden. Aan een serieus tempo. De Ducati strooit er 168 pk en 126 Nm uit. Ruim voldoende, denkt iedere gezonde motorrijder dan, maar de Triumph doet het met – en nu wordt het écht grappig – 167 pk en… 221 Nm. Bovendien wordt dat maximale koppel van de Rocket 3 al bereikt bij amper 4.000 tpm, terwijl de V4 in de Diavel moet doortrekken tot 7.500 tpm om daar zijn maximale trekkracht te bereiken. Deze twee motoren zijn een ideaal voorbeeld van waarom koppel bij (dagelijks) rijden op de openbare weg zoveel belangrijker is dan paardenkracht. Zij het dan in extreme vorm. Komende van de Ducati denk je “veel sneller dan dit moet het niet”. En dan stap je op de atoombom van Triumph.

Happen naar adem

Dat een achterband zoveel kracht verwerkt krijgt zonder door te slippen, is al bewonderenswaardig, maar dat alle motoronderdelen en dan vooral de aandrijving het allemaal heel houdt, is nog van een andere orde. De trekkracht is sensationeel, verbluffend en doet je happen naar adem. Je snelheid gaat aan zo’n tempo omhoog dat je verdorie bij de les moet zijn om tijdig af te remmen voor een aankomende bocht. En dan is het nog donker ook. Gelukkig zijn de Brembo’s sterk genoeg om de 294 kg (droog) zware Triumph Rocket 3 GT stevig af te remmen. De Ducati doet het met 236 rijklare kilo’s een stuk lichter, en dat voel je ook in het rijden. Hij stuurt makkelijker en voelt over het algemeen sportiever. Soms zelfs op het nerveuze af. De V4-motor is duidelijk sportief afgesteld, waardoor je in eender welke rijmodus een directe gasaanname hebt. Niet bepaald passend bij een cruiser, wel bij een Diavel. Het mooie is dat de V4 helemaal anders voelt dan in de Multistrada en Panigale. Alsof het een ander motorblok is.

Orkaan van pure kracht

De motor is niet het enige onderdeel van de Diavel V4 dat sportief is afgesteld. Ook de vering is behoorlijk hard. Niet ideaal voor een tocht van honderden kilometers, maar wel om een fijn sturende motorfiets te creëren. Rekening houdende met de configuratie van de machine, de lange wielbasis en de superbrede achterband (240/45-R17) voelt de Diavel V4 als een naked bike qua stuurgedrag. Hij is niet zo lichtvoetig en snelsturend als een echte naked bike, zoals bijvoorbeeld een Monster, maar bochten aan een serieus tempo aan elkaar raggen is geen enkel probleem.
De Rocket 3 is in dat opzicht, en eigenlijk ieder opzicht, meer een cruiser dan een sportieve machine, ondanks zijn surplus aan power. Dat zit hem niet alleen in de comfortabele zitpositie met de voeten meer naar voren en het stuur mee naar je toe, maar ook aan de dikkere wangen van de banden en de zachtere ophanging. Het is allemaal meer laidback en minder scherp. Een machine die meer gemaakt is voor lange afstanden, maar dan wel met een allesverslindende trekkracht. Toch werkt de driecilinder bijzonder soepel. Je wordt niet weggetrokken als je aan het gas draait, maar eerder zacht weggeblazen alvorens je in een orkaan van pure kracht terechtkomt.

Unieke eigenschap

Maar wie koopt zo’n type motoren als deze? Laten we het anders stellen; de vraag is niet ‘wie’, maar eerder ‘waarom’. Omdat je houdt van de looks. Dat lijkt ons de belangrijkste reden om voor een Diavel V4 of Rocket 3 te gaan. Ze zien er beide waanzinnig uit, ook al hou je niet van de stijl. Een tweede reden is omdat ze anders zijn. Ze slaan de kloof tussen een power naked en een cruiser bike, niet alleen qua looks, maar ook qua prestaties en rij-eigenschappen. Een derde reden is ongetwijfeld omdat je houdt van de stijl, maar niet van een dikke Amerikaanse V-twin. Ducati en Triumph weten hun producten enkele unieke eigenschappen mee te geven, waarvan de belangrijkste het motorblok is. Zijn alle moderne Amerikaanse cruisers uitgerust met een V-twin, krijg je in de Ducati twee keer zoveel cilinders en in de Triumph een dikke driecilinder. Dat is een unieke eigenschap die een nieuw soort volk trekt in de cruisermarkt. De ouderwetse ‘echte’ cruiserfan zal niet van zijn V-twin afwijken, maar wie zegt dat die gelijk heeft? De power units in de Diavel V4 en Rocket 3 hebben evenveel, als het niet méér, karakter. Voor de prijs moet je het in ieder geval niet doen, want met bedragen van dik 25.000 euro ben je evenveel geld kwijt als voor een Amerikaan.

Conclusie

Welke Europese power cruiser moet je kiezen? De excentrieke Ducati Diavel V4 of de extraordinaire Triumph Rocket 3 GT? Op het eerste gezicht en zonder er een kilometer mee gereden te hebben, verwacht je dat ze niet erg veel verschillen van elkaar. Maar dat blijkt na de test een heel ander verhaal te zijn. Waar de Ducati duidelijk voor de sportieve insteek is gegaan, trekt de Triumph de comfortkaart. De Diavel V4 leunt het dichtst aan bij een sportieve naked bike, de Rocket 3 bij een cruiser. Voor snelle ritten en het betere stuurwerk, moet je bij Ducati zijn. Voor een relaxte zondagmiddagrit kies je beter de Triumph. Wil je acceleratiegewijs van je zadel geblazen worden, moet je voor de Diavel gaan. Wil je in dat opzicht echter iets zo intens beleven waarvan je in je helm schreeuwt van geluk, schrik of pure opwinding – in ons geval een smakelijke combinatie van de drie – dan is de Triumph meer voor jou. Wij verkiezen daarom ook de Rocket 3 boven de Diavel, omdat hij nog specialer, nog intenser en nog meer over-the-top is. En dat wil je toch met ridicule machines zoals deze?

Foto’s: Bert Claes

Plus en min Ducati Diavel V4

Plus: Origineel design, sportiviteit, smaakvol…

Min: … of net niet?, hard afgeveerd, comfort

Plus en min Triumph Rocket 3 GT

Plus: 221 Nm(!), comfort, afwerking

Min: Gewicht, groot en onhandig, waar stopt het?

Technische gegevens

DUCATI DIAVEL V4

MOTOR

Type: vloeistofgekoelde V4

Cilinderinhoud: 1.158cc

Boring x slag: 83 x 53,5 mm

Compressieverh.: 14,0:1

Koppeling: natte multiplaat, A&S-koppeling

Transmissie: zesbak

Eindoverbrenging: ketting

PRESTATIES

Maximaal vermogen: 168 pk @ 10.750 tpm

Maximaal koppel: 126 Nm @ 7.500 tpm

ELEKTRONICA

Motor: rijmodi, cruisecontrol

Rijwielgedeelte: tractiecontrole, wheelie control, quickshifter, bochten-ABS

RIJWIELGEDEELTE

Frame: aluminium monocoque

Vering voor: 50mm UPSD-telescoopvork

Stelmogelijkheden: volledig instelbaar

Vering achter: monoshock

Stelmogelijkheden: volledig instelbaar

Veerweg v/a: 120/145 mm

Rem voor: dubbele 330mm schijven met radiale vierzuigerklauwen

Rem achter: enkele 265mm schijf met tweezuigerklauw

Banden v/a: 120/70-R17, 240/45-R17

AFMETINGEN

Rijklaargewicht: 236 kg

Tankinhoud: 20 l

Wielbasis: 1.593 mm

Zithoogte: 790 mm

Balhoofdhoek: 26°

Naloop: 112 mm

PRIJS

België: € 27.990

TRIUMPH ROCKET 3 GT

MOTOR

Type: vloeistofgekoelde drie-in-lijn

Cilinderinhoud: 2.458cc

Boring x slag: 110,2 x 85,9 mm

Compressieverh.: 10,8:1

Koppeling: natte multiplaat

Transmissie: zesbak

Eindoverbrenging: cardan

PRESTATIES

Maximaal vermogen: 167 pk @ 6.000 tpm

Maximaal koppel: 221 Nm @ 4.000 tpm

ELEKTRONICA

Motor: rijmodi, cruisecontrol

Rijwielgedeelte: tractiecontrole, quickshifter (opt.), bochten-ABS

RIJWIELGEDEELTE

Frame: aluminium frame

Vering voor: 47mm UPSD-telescoopvork

Stelmogelijkheden: veervoorspanning en uitgaande demping

Vering achter: monoshock

Stelmogelijkheden: veervoorspanning

Veerweg v/a: 190/107 mm

Rem voor: dubbele 320mm schijven met radiale vierzuigerklauwen

Rem achter: enkele 300mm schijf met vierzuigerklauw

Banden v/a: 150/80-R17, 240/50-R16

AFMETINGEN

Drooggewicht: 294 kg (droog)

Tankinhoud: 18 l

Wielbasis: 1.677 mm

Zithoogte: 750 mm

Balhoofdhoek: 27,9°

Naloop: 134,9 mm

PRIJS

België: € 25.495