Eerste test Triumph Tiger Sport 800: Gele Tijger, blauwe maan
Wanneer zowel het gepluimte in je tuin als je overjaarse buren in ijltempo hun biezen pakken, dan is de jaarlijkse wintertrek doorgaans niet veraf. Al biedt die zuidwaartse exodus heus niet altijd een garantie op een bruingeroosterde krent of dito vederdek. De Portugese Algarve, bijvoorbeeld, viel afgelopen week ten prooi aan de uitwassen van storm Herminia. Golven tot 10 meter hoog, rukwinden tot 120 km/u en dik 100 mm neerslag per vierkante meter zorgden ginds voor enkele apocalyptische dagen. Drie keer raden wie er net op dat moment ook in de regio te spotten was? Inderdaad, ja. Al waren we daar met een goede reden: de persintroductie van de 2025 Triumph Tiger Sport 800!
Upgrades
Gelukkig kunnen we voor de radiatie ter plaatse rekenen op de nagelnieuwe Triumph Tiger Sport 800. Die staat in z’n heerlijke ‘Cosmic Yellow’-jas warm te draaien op de parking van ons hotel. Wie zich het kleine broertje Tiger Sport 660 nog herinnert, herkent in een wip enkele stijlkenmerken en onderdelen. Van de vorm van het kopkuipje, over de scherpe lijnen van de tank, tot de swingarm (identiek) toe zijn beide Tiger Sports overduidelijk broertjes. De 800 doet het evenwel met wat extraatjes en upgrades. Zo is het windschermpje manueel verstelbaar (gaat makkelijk met één hand), krijgt de ledverlichting vooraan het gezelschap van DRL’s, is er iets meer kuipwerk rond de radiator en onder de uitlaatbochten voorzien, zijn de axiale remklauwen vooraan ingeruild voor radiale exemplaren, en zit de uitlaatdemper niet onder het blok, maar aan de meer conventionele rechterzijde van de swingarm gemonteerd.
100 flappen extra
De stickers op de tank zitten netjes onder de lak, elk knopje zit perfect waar het hoort te zitten, en op geen van de pookjes of hendeltjes zit meer speling dan je zou willen. Des Hinckleys, inderdaad. Op het eerste zicht alvast prima punten voor de nieuwe Tiger Sport 800, wat ons betreft. De basiskleur van de nieuwkomer is Graphite/Sapphire Black, voor elk van de andere tinten – de prachtige gele jas van onze testmotor, Caspian Blue of gewoon Sapphire Black – betaal je om de een of andere reden 100 flappen extra. Jammer.
Breed uitgesmeerd koppel
Net zoals de Tiger Sport 660 krijgt ook de 800 een driepitter ingelepeld, al herkennen wij – tot groot jolijt – toch vooral overeenkomsten met de Street Triple 765: zo is de boring (78mm) identiek aan de 765, maar de slag wijkt af, met alle gevolgen van dien. Iets minder dan tweeënhalve millimeter extra slag lijkt niet veel, maar zorgde wel voor een surplus van 33cc (798cc) en noopte Triumph wel tot de aanpassing van de krukas, zuigers, zuigerstangen, cilinderkop, liners, kleppen en meer. Het resultaat is een erg potente triple, die 115 pk neerzet bij 10.750 tpm, en 84 Nm aantikt. Door de specifieke gearing, tuning – inclusief een érg vlakke koppelcurve – en de keuze voor een drievoudig gasklephuis in plaats van een enkel, centraal gemonteerde variant (zoals op de Tiger Sport 660) ligt het koppel lekker breed uitgesmeerd. Dik 90% daarvan is al vanaf 3.000 tpm beschikbaar, en de piek ligt pas op 8.500 tpm. Waarvan akte, daarover later meer. Fijn om weten: het blok is gekoppeld aan een zesbak met slipperasssistkoppeling én een standaard gemonteerde quickshifter (up/down met autoblipper, is uitgerust met drie rijmodi (Rain, Road en Sport), standaard cruisecontrole, een IMU en daardoor aangestuurde, hellingshoekgevoelige tractiecontrole en ABS.
Vertrouwen bij de vleet
Aangezien de regen zich – door toedoen van Herminia – vanuit alle richtingen en met de nodige kracht door ons textielpak heen wil kogelen, is er aanvankelijk weinig tijd om stil te staan bij het zitcomfort, daar denken we straks wel even over na. We schuiven het windscherm naar z’n hoogste stand, de (optionele) handvatverwarming gaat op kookstand, en de rijmodus in ‘Rain’. Daardoor blijven alle pk’s en Nm’s beschikbaar, maar is de gasrespons een stuk voorzichtiger en grijpt de tractiecontrole navenant in. Een por van m’n dikke teen later glijdt de bak in z’n één en weg zijn we. Een onmiskenbare nervositeit – die altijd wel de kop opsteekt, als we in de striemende regen testen – ruimt al na de eerste meters plaats voor een onverwacht vertrouwenwekkend gevoel. Het elektronische gashendel van de Triumph reageert immers van bij de minste opening met het nodige gevoel, het blok pikt in alle clementie en lineariteit op vanaf 1.500 toeren en de bak schakelt vederlicht en zonder schokken terwijl we het stadscentrum van Vilamoura doorwaden. Exact zoals je ’t op een door- en doornat wegdek zou willen. Mooi rechtop in het dik gepolsterde zadel, vinden onze knieën onderdak in de uitsparingen van de tank, terwijl het windscherm alle regen en turbulentie mooi over onze helm en schouders tilt. Handen en voeten zitten evenwel vol in de waterige vuurlinie – met het optionele GT-pack (handkappen, handvatverwarming, kofferset) bleven die eersten vermoedelijk gespaard, maar dat ligt helaas nog in Hinckley op het schap.
Hulde
We bollen de stad uit, klimmen het omliggende gebergte in en schroeven het tempo met de kilometer op. Met marge, dat spreekt voor zich. De triple zuigt z’n longen tussen elke knik in het wegdek met de nodige bombarie vol, waarbij we vaak tussen de 3.000 en 5.500 toeren vertoeven – al geeft de Tiger Sport 800 luid snuivend en vol ongeduld aan dat er meer inzit. In eerste instantie ligt de focus op grip behouden, waarbij de Michelin Road 5’s om de 17-duimswielen zich met brio van hun taak kwijten. Niet één zij- of misstap in de doorweekte voormiddag, en dat zou de hele 220 kilometer lang zo blijven, hoeveel water er ook in kabbelende beekjes over het wegdek liep. Hulde. Medeplichtig aan die weldaad is de combinatie van de prima te doseren en krachtige radiale, Triumph-branded vierzuigerremklauwen vooraan, de instelbare Showa-ophanging (in- en uitgaande demping vooraan, veervoorspanning en uitgaande demping achter) – die al in de standaardinstelling een perfect compromis lijkt tussen comfort en een vleug sportiviteit – en de elektronica die haast onvoelbaar (maar zichtbaar) ingrijpt waar nodig. Zelden zoveel vertrouwen gevoeld in een motor die ik nog niet eerder had gereden.
Twee gezichten
Pas na de middag krijgen we drogere momenten, waarbij we – eindelijk – het volle potentieel van de Tiger Sport 800 durven en kunnen benutten. De rijmodus gaat in ‘Road’ en later ook in ‘Sport’, de gasrespons wordt met de rijmodus snediger en we steken de bochten met groeiende grinta in. Met de oplopende toerentallen zwelt ook de oerkracht van de 800 aan. Een reepje snelweg tussenin verraadt de ware inborst: vanaf 6.000 toeren kom je in de ‘sweet zone’, waarbij de Tiger Sport 800 pittig door de toeren loopt en als een volbloed racer doorsleurt tot dik voorbij de 10.000 omwentelingen. Verrassend, gezien z’n zachte, erg breed inzetbare karakter onderin. Een fors geval van Dr Jekyll & Mr Hyde, dat een flinke grijns uitlokt achter m’n vizier. M’n vermoeden – dat de Tiger Sport 800 een pak dichter aansluit bij de Street Triple dan bij z’n kleine broer – is wat mij betreft bevestigd. Koppel en vermogen bij de vleet, een gasrespons die van weinig motoren lessen hoeft te krijgen, en een rijwielgedeelte dat het allemaal met de glimlach verteert, zeker nadat we de veervoorspanning een tikkeltje forser hebben gedraaid. Dat schreeuwt ‘Street Triple’, maar dan wel eentje waarmee je ook op (wereld)reis zou vertrekken. Waanzin in een – wat ons betreft, althans – bloedmooie verpakking.
Speurtocht
Over schreeuwen gesproken: na het indrukwekkende inlaatgeluid van de eerste, voorzichtige kilometers, brult de Tiger Sport 800 in hogere toeren een pak villeiner door z’n RVS-demper, met een portie backfire bij elke afschakeling als toetje er bovenop. Heerlijk. De bijbehorende snelheden blijven we u om wettelijke redenen even schuldig, al moest ik er zelf ook naar op zoek. Het dashboardje is immers een LCD/TFT-hybride, waarbij snelheid en toerental in negatieve digitalen worden geprojecteerd op het bovenliggende LCD-gedeelte, en je voor alle instellingen op een TFT’tje ter grootte van een halve bankkaart terecht kan. Of moet. Want een echte troef kan je dit deel van de motor niet noemen: het TFT-kleurenschermpje zit vrij laag achter de hoge stuurrisers verstopt, waardoor je niet anders kan dan je blik even afwenden om naar de info te speuren. Bovendien vereist de op zich logische menustructuur wel behoorlijk wat bevestiging, waardoor je niet ‘zomaar even’ al rijdend allerlei instellingen wijzigt. Een voorbeeldje: om de rijmodus te wijzigen druk je eerst op de ‘M’-toets, vervolgens met de pijltjes naar de geprefereerde modus, dan op de bevestigingsknop en dan nog even gas lossen. Nee, dat hebben we eenvoudiger gezien – ook binnen Triumphs eigen gamma. Al speelt het prijskaartje daar ongetwijfeld een belangrijke rol in.
Concurrentie
Met een vanafprijs van 12.695 euro staat Triumph’s nieuwste sporttourer behoorlijk scherp geprijsd, zeker als we het totaalplaatje beschouwen. Daarmee is hij alvast 500 euro goedkoper dan z’n gedoodverfde uitdager: we hoeven er geen doekjes om te winden – dat is Yamaha’s Tracer met een vanafprijs 13.199 euro. De BMW F 900 XR is bij de ‘subliter sporttouring’-machines ook een te duchten tegenstander voor 12.490 euro, al dreigt die kopje-onder te gaan bij gebrek aan een derde cilinder en bijbehorende pony’s en newtonmeters. Het belooft hoe dan ook een bitse strijd te worden om dit steeds populairder wordende segment, die ongetwijfeld tot na de komma en tot bloedens toe zal uitgevochten worden. En iets zegt ons dat je daarbij wel eens een flink stel klauwen kan gebruiken.
Conclusie
Zo eens in de blauwe maan komt er een motor voorbij waarvan je al na vijf kilometer weet dat hij op je persoonlijke verlanglijstje terecht komt, en daar vermoedelijk de komende jaren zal blijven kamperen. Wel, de Triumph Tiger Sport 800 is er zo eentje. Erg geslaagde looks, een onberispelijke afwerking, comfort waar niks op af te dingen valt, motorische perfectie – van mild tot maniakaal, van bak tot elektronica – en een rijwielgedeelte dat simpelweg niks te wensen overlaat. Fantaseer er nog even het dashboardje van de nieuwe Tiger 900 bij, en je hebt wat mij betreft de motor van het jaar in handen. De machine die je zowel je vader als je dochter zou aanraden – van ervaren rijders, tot (A-)rijders die hun eerste kilometers maken. Testrijden? Doen. Spaargeld? Doei.
Pluspunten
+ Waanzinnig soepel en krachtig blok
+ Op het rijwielgedeelte valt helemaal niks af te dingen
+ Quickshifter is een absolute troef
Minpunten
– Het LCD/TFT-dashboard is nogal gedateerd
– 100 euro bijbetalen voor een (eveneens metallic) kleurtje?
Technische gegevens Triumph Tiger Sport 800
MOTOR | |
Type | vloeistofgekoelde drie-in-lijnmotor, DOHC |
Cilinderinhoud | 798 cc |
Boring x slag | 78,0 x 55,7 mm |
Kleppen/cilinder | 4 |
Compressieverh. | 13,20:1 |
Carburatie | Bosch Multipoint sequentiële elektronische benzine-injectie met drie elektronisch gestuurde gasklephuizen |
Koppeling | natte multiplaat, hydraulisch bediende slipperassistkoppeling |
Transmissie | zesbak |
Eindoverbrenging | ketting |
PRESTATIES | |
Maximaal vermogen | 115 pk @ 10.750 tpm |
Maximaal koppel | 84 Nm @ 8.500 tpm |
ELEKTRONICA | |
Motor | 3 rijmodi (Rain, Road, Sport), quickshifter met autoclipper, ride-by-wire, cruisecontrole |
Rijwielgedeelte | Hellingshoekgevoelig ABS en instelbare tractiecontrole, IMU, LCD/TFT-display, wheeliecontrole, ledverlichting |
RIJWIELGEDEELTE | |
Frame | Perimeterframe uit stalen buizen |
Vering voor | 41 mm Showa UPSD cartridge-vork |
Stelmogelijkheden | in- en uitgaande demping |
Vering achter | Showa monoshock |
Stelmogelijkheden | uitgaande demping en veervoorspanning |
Veerweg v/a | 150/150 mm |
Rem voor | Dubbele 310 mm remschijven, radiaal gemonteerde vierzuigerremklauwen |
Rem achter | Enkele 255 mm remschijf, enkelzuigerremklauw |
Banden v/a | 120/70ZR17, 180/55ZR17, Michelin Road 5 |
MATEN & GEWICHTEN | |
Wielbasis | 1.422 mm |
Balhoofdhoek | 23,8° |
Naloop | 99 mm |
Zithoogte | 835 mm |
Gewicht | 214 kg (rijklaar) |
Tankinhoud | 18,6 liter |
PRIJS & INFO | |
Prijs | vanaf € 12.695 |