Recordaantal snelheidsboetes in 2023
2023 blijkt niet enkel qua temperaturen een recordjaar, ook qua aantal snelheidsboetes is in België aandermaal een record gesneuveld. Bijna 7 miljoen flitsboetes werden geregistreerd in 2023. Dat het in 70% van de gevallen om een overtreding van minder dan 10km/u betreft, heeft misschien wel z’n invloed gehad op de temperatuur van menig bestuurder… Over cijfers valt niet te twisten, maar over statistieken des te meer, waarbij enige vorm van nuancering misschien wel op z’n plek is als we het aantal verkeersslachtoffers écht willen terugdringen.
Boetepot
De totale hoeveelheid 6.883.320 snelheidsboetes is een stijging van 11 procent vergeleken met 2022. Dat er in totaal 8,4 miljoen verkeersboetes werden geregistreerd toont hoe torenhoog het aandeel snelheidsboetes is in de totale boetepot. Uit statistieken blijkt dat het aantal snelheidsboetes sinds 2017 is verdubbeld. Geen goed rapport. Niet dat de Belg twee keer vaker te snel rijdt dan in 2017, maar de pakkans is mede door de vele trajectcontroles hoger geworden dan ooit. Opvallend, of net logisch als het om trajectcontroles gaat, is dat 70% van de snelheidsboetes binnen een marge van 10 kilometer teveel ligt. Bij 20 procent gaat het om een snelheid die tussen 11 en 20 km/u te hard is gemeten.
Camera’s
In totaal schreef de politie vorig jaar 8.420.303 Belgische verkeersboetes uit, 10,6 procent meer dan een jaar eerder. Daarbij is de meest opvallende stijging te vinden bij het negeren van verkeersborden. Het gaat om ongeveer 330.000 overtredingen, een stijging van maar liefst 46,8 procent. Niet dat we als Belgen massaal stekeblind, dan wel nóg baloriger zijn geworden. Ook hier wordt de stijging toegeschreven aan het gebruik van (ANPR)-camera’s. De cijfers voor rijden onder invloed (alcohol en drugs) bleven nagenoeg stabiel. Ook opvallend.
Afgaand op de cijfers zou je kort door de bocht kunnen zeggen dat snelheid nog steeds een verschrikkelijk groot probleem blijft op onze Belgische wegen. We hebben even geen zicht op de statistieken van ongevallen en hoe de rol van snelheid daarin evolueert. Volgens de politie blijft snelheid ‘een killer’ en daar twijfelen we niet aan.
Maar in de strijd om het reduceren van verkeersslachtoffers – want daar gaat het toch om – vragen we ons af in hoeverre het nog zin heeft steeds harder op dezelfde snelheidsnagel te blijven slaan in het terugdringen van verkeersslachtoffers? En of het negeren van verkeersborden ook zo’n geweldige invloed heeft in die strijd is ook maar zeer de vraag. Daar waar we als ervaringsdeskundige motorrijders het gebruik van pakweg mobiele telefoons achter het stuur minstens even proportioneel is gestegen sinds 2017 als de snelheidsboetes. Daar zouden stilaan ook maatregelen tegen getroffen worden en maar goed ook. Voorlopig is enkel de strafmaat daar opgetrokken.
Grootste obstakel?
Maar als je het ons vraagt is iemand die 65 km/u rijdt, maar ondertussen vrolijk een app’je zit te sturen vanonder z’n dashboard een veelvoud gevaarlijker dan iemand die aan 72 km/u hetzelfde traject aflegt met beide handen op het stuur en ogen op de weg. Niet dat we de cijfers van het aantal snelheidsboetes ook maar een beetje willen vergoelijken, maar een zeker vorm van relativering is wel op z’n plaats voor snelheid andermaal als het grootste obstakel richting minder verkeersslachtoffers willen bestempelen.
Uiteraard valt te snel rijden nooit te verdedigen. Een stijging van 11% in het aantal snelheidsboetes klinkt nooit goed. Maar er is nog meer ruimte voor nuance. Zo was 2022 nog een corona-uitloper én werd in volle corona-crisis de nultolerantie voor snelheidsovertredingen doorgevoerd. Ook dat maakt de pakkans intussen een stuk groter, maar de kans dat je finaal overhoop gereden wordt door een snelheidsduivel wellicht even groot of klein.